Reader Follow Recommendations
“Arctor'un elini aldı, sıktı, tuttu ve sonra bir anda bırakıverdi.
Ama gerçek dokunuşu orada, Arctor'un kalbinde varlığını sürdürdü. İşte o kalıcıydı. Yaşamının geri kalan onca yılı boyunca; onsuz geçen, onu asla göremediği, ondan haber alamadığı, hakkında hiçbir şey öğrenemediği, sağ mı, mutlu mu, ölü mü, ne olduğunu bilmediği onca yıl boyunca. O dokunuş içinde kalıp yer etti, varlığında mühürlendi, ve asla onu terk etmedi. Donna'nın elinin o tek dokunuşu.”
