“Kaybettik” dedi sadece.
Kısa bir süre sonra, “Kimi” diye sorma cesaretini gösterebildim.
“Kim olduğu ne fark eder,” diye cevapladı.
“İsmi, cismi ne fark eder. Nereli olduğu, hangi dili konuştuğu, neye inandığı ne fark eder.
Bir insandı sadece...”
“Yıllardır neyi paylaşamıyoruz insanlar olarak?”
.
.
Kitap Tebrizli bir sokak çocuğu olan Emir’in hayatını, yaşadıklarını ve masumane duygularını çok içten anlatıyor.
Savaşın has safhada olduğu çocukların askere alındığı bir zamanda sokak çocuğu olamanın zorluklarını Emir’in gözünden okuyoruz.
Savaşta en çok yıprananaarın çocuklar olduğunu tekrar gözler önüne seriyor.
Kimsesiz sokak çocuklarının askerler tarafından toplanıp gayri resmî savaşa alınması
çocukların diken üstünde yaşamasına sebep olmuştu.
Emir bir gün askerlerden kaçarken kırmızı balık’ı görüyor ve tüm hayatı onun üzerine değişip şekilleniyor. Kırmızı Balık’ı rüyası ile bağdaştırıyor kendisini onu özgürlüğüne kavuşturmaya adıyor.
.
”Bir çocuğun savaş yarasına sahip olması nasıl korkunç bir şey, görüyor musun?
Emin ol Ali şu an ruhen daha büyük bir yara almış durumda. Aldığı o kurşun yarası iyileşecek ama ruhu hep yaralı kalacak. Yaşadığı korkuyu hiç unutamayacak.”
