Diğer eli bana uzandı, parmakları silahın yerini alıp nazikçe dudaklarımda kayarken donakaldım. Dokunuşu tam olarak ölümle karşı karşıya gelmek gibi olsa da tenim alev almıştı.
“Bu dudaklar kapalı kalacak.”
Boğazım tıkandı. Ne ses çıkarabildim ne de başımı sallayabildim.
Beni tuttuğu kadar hızlıca bıraktı, alevlerin üzerine soğuk hücum ederken sert bir esintiyle ateşi söndürdü..