Çocuk yaşlarda anne ve babasını kaybeden Farilya,hayatını eril şiddetine maruz kalmış kadın ve çocuklara adamıştır.Kuzguncuk ile Beşiktaş arasında geçen dünyası,katıldığı bir yemek sonrasında baştan aşağıya değişecektir.Aşk,Farilya’nın kalbini ve gözlerini körleştirmiştir artık.Aşkı,tutkuyu ve nefreti uçlarda yaşamaya başlamıştır.Hayatının alt üst olacağı olaylar silsilesi tüm çıplaklığıyla akarken;gördüğü, şüphelendiği ne varsa görmezden gelecektir.Aşkının etkisiyle yarattığı dostu Ruhi ile anılarını tek tek paylaşırken;iyilerin içindeki kötüleri,beyazların içindeki siyahları fark etmeye başlayacak ancak belki de çok geç kalacaktır. (Tanıtım)
•İlk sayfada,"Bu eserin kaleme alındığı 2021 yılı boyunca,eril şiddetiyle öldürülen tüm kadınların anısına saygıyla..." önsözüyle başlıyor kitap ve bu cümle herşeyi özetliyor aslında. Hergün tv'de,haber kanallarında,sosyal medyada birçok kadının şiddet gördüğüne ve hatta türlü zalimliklerle yaşamlarını yitirdiklerini okuyoruz,kınıyoruz,lanetleniyoruz fakat sadece bu kadarıyla kalıyoruz maalesef.Zaman içerisinde de unutuyoruz. Kitabımızın ana karakteri Farilya da hayatını şiddet mağduru kadınlara ve çocuklarına adamış bir kadın.Belki onlarca,yüzlercesine yardım eli uzatmış,onları hayata tekrar döndürmüş,fakat günün birinde kendisi de aynı zalimliğin mağduru olmuş.Yazarımız toplumumuzun kanayan yarası olan kadına şiddeti kitabında çok güzel kaleme almış.Henüz okumayan varsa,tavsiyemdir Yazarımızın kalemi daim olsun
Keyifli okumalar dilerim
•
Nostalcik Okur 
Prens Çıplak 
Dilvin Gerçek Arıcı
Bir kadın cinayeti haberinden sonra bir kitap listesi görmüştüm. Bu listede Judith Herman-Travma ve İyileşme, Jess Hill-Kadının Hiç (mi) Suçu Yok kitapları ve bu kitap vardı. İlk iki kitap okurken beni derinden sarsmıştı. Bu kitap da aynı şekilde. Gözlerim dolmadan, öfkelenmeden okuyamadım.
Yazarın on yıllık çalışmasının sonucu bu kitap. Kitabı yazarken sadece şiddet mağduru kadınlarla değil, faillerle, öldürülen kadınların aileleri ve arkadaşlarıyla, savcılarla, polislerle, sağlık çalışanlarıyla, kadın örgütleriyle konuşarak konuyu her yönüyle önümüze sunmuş. O kadar sarsıcı hikaye var ki bunları okumak bile zorken bu durumu yaşayan birçok kadın var maalesef. Kitaptaki hikayeler Amerika’dan ama bu sorunlar neredeyse tüm ülkelerde aynı. Her gün haberlerde kadına şiddet ya da cinayet haberi görüyoruz. Kadınların yardım çığlıklarını kimse duymuyor. Hala herkes kadınları suçlamaya devam ediyor. Neden ayrılmadı, neden şikayetini geri çekti, neden bunlara katlanıyor gibi sorularımızı sormaktan çekinmiyoruz ama sorularımızı mağdura dair faile sormalıyız. Kadınların kendilerini nasıl savunacakları öğretmek yerine eril düşünceyi eğitmeliyiz. Söylenecek, yazacak çok şey var, çok fazla eksiğimiz var bu konuda. Kadınlara, onların çocuklarına yaşam borcumuz var.
Yukarıda bahsettiğim iki kitabı ve bu kitabı kesinlikle okumanızı öneririm. Belki farkındalığımız artar, belki birilerine yardım edebiliriz.
(Türkiye’de şiddetten ölen kadınlar için bir dijital anıt sayacı var. < anitsayac.com > 12.11.2021 tarihi itibariyle 310 kadın öldürülmüş. ) 
Travma ve İyileşme 
Kadının Hiç (mi) Suçu Yok
