Asbâb-ı kirâmın ileri gelenlerinden Ebu’d-Derdâ -radıyallâhu anh- Şam’da ağaç dikmekteydi.
Yanına birisi yaklaştı ve hayretle:
“Sen, Peygamber Efendimiz’in yakın arkadaşı olduğun hâlde, ağaç dikmekle mi meşgul oluyorsun?” dedi.
Ebu’d-Derdâ şu cevâbı verdi:
“–Dur bakalım, hakkımda böyle acele hüküm verme!
Ben Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem-’i şöyle buyururlarken işittim:
🌱Bir kimse ağaç diker de o ağacın meyvesinden bir insan veya Allâh’ın mahlûkâtından herhangi bir varlık yerse bu, o ağacı diken kimse için sadaka olur.»”
(Ahmed, VI, 444. Bkz. Müslim, Müsâkât, 7)