Ünlü Roma imparatoru Marcus Aurelius diyor ki: Mutluluk bir seçimdir. Denge, adalet, doğru bakış açısı, doğayla uyum ve sevgi gibi erdemlere sahip olursak mutlu olabiliriz. Peki iyi insan olmak, kendini ve dünyayı sevmek, insanları sevmek, hayvanları sevmek, doğayı sevmek yeterli midir mutlu olmak için? Neden bütün iyi insanlar mutlu değil o zaman? "Mutlu olmayı istemek mutlu olmak için yeterlidir" gibi bir bakış açısı var kitabın. Zaten bildiğimiz ve yapmaya çalıştığımız şeyleri tavsiye ediyor. Peki o zaman nerde yanlış yapıyoruz? Mutluluğun saklandığı yeri niye bulamıyoruz?