Bir duru sözle gönül alana
Bir kuru dalla çiçekle gelene
Ölülerin fısıltısı yankılanıyor içerinde
Yaşayanları öldürmüş.
Ölenleri yaşatıyor kendince
Kendinde
Bir kuru dünya kurmuş yeniden bedeninde
Dönüyor durmaksızın
Düşünceler, fısıltılar
Kendince susuyor
İçerinde konuşuyor tüm dünyaya
Ölenleri konuşturuyor kendince
Kendinde...
-E.B.
insanın hükmü gitmeye geçer
kimsin sen, kimlerdensin, ey zaman?
Bilmeyecekler adımı, sanımı
Sormayacaklar niçin geldi
Nereye gitti
Aldanacaklar birkaç kuru lafa
Etmek için dua edecekler musallada yatana
O vakit küçük gelecek kefenim, bedenime
Ben bir hiçmişim
Hiç olmuşum...
-E.B.
en çok hasreti yakar oldu bahar
cemreye aldanmış badem ağacı gibi
geceden başladı kar
baharın ve yazın hayali hazan oldu
dal dal döküldü tomurcuklar
umut diyor gönlümdeki güneş
belki bir başka vakit çiçek çiçek yanar kar..
seni düşündükçe azalıyor içimdeki ben
yabani otlar sarıyor ayın etrafını
halesinde mor menevşeler
düşlerime düşüyor
Yaşamak dediğiniz nedir bin yıl yaşasa bile
Eninde sonunda insanoğlu o kanbur tahta kutuya girmiyecek, binmiyecek mi?
Sayfa 28 - 6. BaskıKitabı okuyor
Birhan Keskin
ben yumuşak tuşlarına basacağım hayatın
sen çatıyı kur.
sırları soracağım ben,
sen hayatın anlamını ara.
yazın yönünü değiştireceğim ben
sen yolculuğa çık.
ben arka bahçeyi özleyeceğim
sen inat et…
Hayaller kurdun, umutlandın! Ama umutlar uçucu, aldatıcıdır rüyalar gibi.
Sayfa 24 - 6. BaskıKitabı okuyor
Bir çay bir sigara çok çabuk biten
Zamanı eritir çekince tüten
Tesbih tanesine Allah dedirten
Kalbim yerinde durmuyor gibi
Oğuzhan
Harila paylaşım ___ Stare
Maviler
_______
Didem Mamak
' Nedensizlik köprülerinde tırmandım
Yokuşları kışları bahara bağladım '
Derûnî ( Bengisu Develi )
'Hû mekân yalnız Rahmân'