Geldi hikayelerin sonu
Düştüm sonunda o uçuruma
Gökten üç elma düşmedi
Yalan söylediler çocukluğuma
İnsanları anlatmadılar
Ne kadar korkunç olduklarını
Çıkarları için kendilerini sildiklerini
Yukarıda bir senarist yok
Bir sahnede de değiliz
Kostümleri yakalı çok oldu
Yaktım sigaramı
Oturup izledim o yangını
Her şey kül oldu
Yetmedi gözyaşlarım söndürmeye
İzliyorum şimdi umarsızlıkla
Kader yok, hiç olmadı
Nietzsche'nin dediği gibi öldü Tanrı
İnsanlara olan acıması yüzünden
Onun cehennemi de buydu.
07.06.2022
Şimdi yoksun
Seni dilediğim gibi düşünebilirim artık
Tutar ellerini öpebilirim uzun uzun
Kimseler ayıplayamaz beni
Yokluğunda seni nasıl sevdiğimi anlayamazlar
İşte gözlerin, işte dudakların
Senin olan ne varsa karşımda duruyor
Ayaklarını dilediğim yere götürebiliyorum artık
Sevdiğim şarkıları söyletiyorum dudaklarına
Ve hoyrat ellerimle seni
Her gün biraz daha güzelleştiriyorum
Sayfa 103Kitabı okudu
Fakat neden bilinmez
Anlamadılar onu
Girdiği hayat girdabının eşiğinde
Şaşırıverdi
Hayalleriyle, ümitleriyle başbaşa
Aklını oynattı.
Sayfa 14Kitabı okudu
Biz ince bel, ela göz, sütun bacak için sevmedik güzelim.
Gümbür gümbür bir yürek diledik kavgamızda.
Ateşin yanında barut, barutun yanında ateş olasın diye!
Rakı sofralarında söylenip, acı tütün çiğnercesine sevdik
Anlayamadılar…!
Nazım Hikmet Ran
Yüzün güzel bir rüya mı göremediğim
Ağlasak da sönmüyor bu ateş başka
Karşına geçip tek tek diyemediğim
Kim düştü bizim düştüğümüz aşka
Gözlerin ruhumu delip geçerken
Nasıl da acımadan bakabildin ki
Daha tanımadan, adını bilmeden
Kızarlar nasıl böyle sevebildin ki
Anlar sanmıştım anlamadılar
Yolumuzu birbirine bağlamadılar
Onlar gülerek hiç ağlamadılar
Güz çiçeğim onlar nasıl sever ki
