%72 (352/488)
·
Not rated
Daha önce Ümit Yaşar hiç okumamıştım ve yazar hakkında da bir bilgim yoktu. Sahafta görünce dikkatimi çekti ve alıp okudum. Okurken şairin melankolik ruh hali bende merak uyandırdı ve okuduktan sonra yazarı araştırdım. Küçüklüğünden beri talihsiz kazalar ve hastalıklar geçirmiş, ilerleyen dönemlerde ise 18 yaşındaki oğlu intihar etmiş. Kendisi de
öyle güzel bir şiir kitabıydı ki... hayat vardı, acı vardı, duygu vardı, kalp vardı, sevgi, özlem, korku vardı. her şey vardı.
ilk başlarda başucu kitabı olarak okurum dedim (genellikle şiir kitaplarını başucu kitabı olarak okuyorum) sonra okumaya başladım, devam ettim ve fark ettim ki öylesine bir şiir kitabı değil. çok mutlu olduğum zamanlar, bunalıp ağladığım zamanlar sığındım bu kitaba. bitirmem aylar sürdü ama benim için sıkıntı değil. tadını çıkara çıkara okudum.
bazı şiirler kalbime öyle dokudu ki belki kitaplığınızda varsa bakmak istersiniz diye okurken not aldım.
keyifli okumalar diliyorum.
gece sefaları (syf. 12)
çocukları öldürdüler (syf. 14)
zamana benzedik (syf. 20)
yitik seviler (syf. 21)
küçük acılar (syf. 26)
ben şiir yazmazsam (syf. 53)
koşaradım (syf. 57)
Anlıyor musun (syf. 62)
kötülük simgesi olarak kalacaksınız (syf. 66)
dar odada ömürler (syf. 71)
hazır yaşamak (syf. 73)
rüzgârını özlüyorum (syf. 88)
tırnaklarımı yiyorum (syf. 90) düzyazı
günün bitişini seyrediyorum (syf. 98)
biraz da ölümü düşünün (syf. 106)
köylüleri niçin öldürmeliyiz? (syf. 167)
sitem (syf. 181)
bir yerim olsun benim de (syf. 185)
“Yalnız, kendimden bile yoksunum artık.”
Şiirinin öyküselliği üzerinde uzunca durulabilir. Anlattıklarını bir başkasının dilinden dinler gibi de anlatmıyor dinlerken gerçeklerin öykülere karıştığını hissediyorum. Zamanca bir boyut kazanıyor. Akışın içinde sokakta yürüyen hal hatır soran bir şairin hayatını dinliyoruz baştan sona.
“Hep zavallı
Ben ki göklere baktım’
Benim şiir seven arkadaşlarım yok, kitap okuyan arkadaşlarım yok. Bu yüzden ne kadar tuhaf gelse de kulağa, Birhan Keskin ile bu kitapta tanıştım. Kitapçıda raftan aldığım kitapların arkasını okuyan biri değilim. Sayfalarını güzelce karıştırıp kendime bir sayfa seçerim, bana hitap ettiğini hissediyorsam alırım. Y’ol kitabını da alelade bir şekilde
Herkese merhaba . Bugün size aşık olmayan birini bile aşık hissettirebilecek bir Şiir kitabının yorumuyla geldim .
Aşk hayatın en büyük imtihanı mıdır?
Bir insan kaç kez vurulur aynı yerden?
"Bir tenhada vurdular beni,
Gözlerim seni aradı,
Anlıyor musun?"
Kendini şiire adamış,eserinin içindeki sustuğu her bir
CANLI BİR KİTAPSIN...
"Kitaplardan bu kadar nefret edilmesinin ve korkulmasının sebebini şimdi anlıyor musun? Onlar hayatın yüzündeki gözenekleri gösterir. Rahatına düşkün insanlar balmumundan aya benzeyen,gözeneksiz, tüysüz,ifadesiz yüzler ister yalnızca…"
Ya da iki yüzlülük ister insanoğlu, tanıdık gelmesi için. Çünkü kalbini hissedince aciz sanıyorlar.
