Şiir-Anneciğim
- Korkuyorum anneciğim ellerin nerde
Okşa benim saçlarımı rüyaya bedel.
Garip ninnilerle uyut beni
Korkuyorum yaşamaktan ki çok güzel! - Üfleme bana anneciğim korkuyorum,
Dua edip edip, geceleri.
Hastayım ama ne kadar güzel
Gidiyor yüzer gibi, vücudumun bir yeri. - Ak saçlı başını alıp eline,
Kara hülyalara dal anneciğim!
O titrek kalbini bahtın yeline,
Bir ince tüy gibi sal anneciğim!
Sanma bir gün geçer bu karanlıklar,
Gecenin ardında yine gece var;
Çocuklar hıçkırır, anneler ağlar,
Yaşlı gözlerinle kal anneciğim! - Aslında ben daha güzel ölürdüm
arka bahçede askercilik oynarken
tahta tüfeğimle toprağa uzanır
annemin sesiyle doğrulurdum hemen
-Çabuk kalk üstün kirlenecek hınzır!
Yerdeyim yine bak anneciğim
n'olur kızma adımı çağır
Sayfa 46 - sanma bir gün geçer bu karanlıklar,
gecenin ardında yine gece var
Sayfa 322 - 64 syf.·10/10Şiirlere karşı ayrı zaafım var. Onları okurken daha mutlu oluyorum. Ki bu şiir kitabına da bayıldım. Kesinlikle alıp okumalısınız ben sizler için buraya bırakıyorum.⤵
Akvaryum
Sessizce seviyorum seni
Söylesem de duymazsın zaten
Senin gözlerin gibi bakıyorum sana
Senin bana bakmadığın gibi
Dokunmuyorum sana
Zaten tutmak istesem de
Yapamam kıyamam sana
Dokunduğumda öleceksin biliyorum
O yüzden seni hep
Bir camın ardından seviyorum
Bekçi
Gülümsemeyi unuttuğumdan beri
Her gece ben uyuturum bu şehrin insanlarını
Olur ya,
Gecenin bir vakti bulmak istersen
Bir bakışta gör,, çarşafsız yatıp uyuyamayan beni
Kapatmam gözlerimi son ışık sönene kadar
Sen gelene kadar
Uyumam İstanbul’un üstünü örtmeden BODRUM
Hiç ıslanmamış insanların şehri bu
Yağmuru Türkçe'ye çevirmek zor
Her bakışta başka bronz tebessüm
İyi güzel ama
Gel de anlat bu insanlara
Aşkın ne olduğunu
Nerden bilsinler Eylül'ün kokusunu
Kim bilir Kasım'ın bıçak yarasını NE GÜZEL KADINSIN SEN
Ben açken hiç tok yatmadın
Yüzme bilmiyordun
Ve boğulma pahasına
Ben biliyim diye çok uğraştın
Hatırlar mısın körüklü otobüs yeni çıkmıştı
Her Cuma okuldan sonra
Yalnızca gözlerimi açık bırakacak şekilde
Sarıp sarmalardın beni
Teyzeme giderdik
Yeniköy'e...
Sürekli sus derdin bana
Bütün otobüs kahkahalarla bana gülerken
Sen olmadan ayakta duramadığım yıllarda
Ne güzel de tutardın bir elinle göbeğimden
Diğer elinle sırtımdan
Bulaşıktan buruşmuş ellerin mis kokardı
Konuşamasam da ne dediğimi bir tek sen anlardın
Biliyor musun anneciğim?
Bıraksan bir gün ellerini hala düşerim belki
İnanmayacaksın ama
Bu hayatta artık tay tay duramıyorum çünkü - "soğuk olur anneciğim... soğuktur beklemek"
Sayfa 14 - Agora Kitaplığı
