Can Yücel’e ‘ neden hep babana şiir yazarsın?’ Sorusunu yönelttiklerinde, ‘ Ben anneme şiir yazacak kadar şair değilim.’ der. Başka anneleri bilmem ama bu söz sende var olup, her bir alın kırışıklığına tesir ediyor. En ama en çok sana yakışıyor. En çok sen de anlam buluyor.
Şimdi sana bu dünyanın kirinden arınmış bir ben yani o 12 yaşındaki
Anneciğim sen gittin ben bittim
Kayboldum yittim
Hep derdin ya sen
“İyi insanlara rast gelesin kızım." diye
İyi insanların nesli tükeniyor be anne!
Dünya her geçen gün gidiyor kötüye
İnsanı çıkarıyorlar çileden durduk yere
Sabrını taşırıyorlar habire
Yıllar var ki iyi olmayı seçtim ben
İçim de dışım gibi gerçekten
Siz hiç su içen insana dokundunuz mu?
İşte ben bu örnekteki kişiyim
Gözümde tütüyorsun canım annem
Gel artık ya da ben geleyim yanına dur sen...
hanife çıta- EYLÜL
resulullahla-benim-aramdaki-farklar
resulullah süper bir insandı, ben o kadar değilim.
resulullah yolda ebu bekir'i görse "es selamu aleyküm ya sıddık"; derdi,
ben yolda ebu bekir';i görsem tanımam.
resulullah asla yalan söylemezdi; ben annem ölürken hiç ağlamadım.
ben annem ölürken çok ağladım çünkü annem
gırtlağından
"Çile"yi anlatmaya nasıl bir cümle ile başlayacağımın kararsızlığını yaşadım. 'Gaiblerden bir ses gelse' de, o sesin kılavuzluğuyla mı yazsam dedim. Sonra düşündüm ki, 'gaiblerden bir sesin gelmesi' ister gerçek, ister mecazi, isterse ki, üslubun kazandırdığı anlam bakımından olsun, ne demek olabilir acaba? İlk mısranın hissettirdiği