Alnı yazgılı ruhumun
Uçarken tutamadığı
Şeyi benim yüreğime
Senin bakışların sundu.
Sayfa 18
aşk...
Bu sessiz aşkta, yalnız bakışların o delicesine sevgi öpücüğünde bir şiir yüceliği vardı…
Sayfa 134
Bakışların kayarken
telörgüden içeriye
kanayan bir yara
gibi dudaklarında
gülümseyişlerin
Ne türlü anlatsam
yalnız olmadığımızı
Çünkü senin gözlerin kördüğüm en sonra,
Saçların neden bu kadar bakışlarına uzun
Bakışların böyle neden uzun kısa ellerine
dağılır ya bir damla kan, düşünce suya
şehrimi tutsak etti bakışların, ellerin
ağlamak, yolunu bulmak değildir beklenen her mevsimin
ağlamak, fırtınalar taşıyan deniz, zalim ve derin
Sayfa 83Kitabı okuyor
Cân evime bakışların saplanır...
“Bilirim, çoğu gün hüzünlüdür bakışların
İçinde biri ağlar, güldüğün zaman bile
Gömerken kalbine bütün arzularını
Yanarsın, yaşanmamış anıların özlemiyle”
Bazen umut oluyor bakışların evimde
Gözlerine çerçeve yapıyorum gönlümü
Sayfa 121Kitabı okudu
Çalınır durur her şarkıda bir anı
Büyür gözlerde manası bakışların
Bir el, durdurur birden geçen zamanı
Sanki hiç gelmeyecek bir şeydir yarın
MUKADDES ACI
Oldum olası kimse tam anlamadı beni
O yüzden yurdum gurbet, dünyam gurbet
Hangi istasyona koşsam kaçırdım treni
Ne kadar "az önce" varsa hepsi de derbent
Unuttum sayısını geçtiğim derbentlerin
Aşk imiş tek kalan bir yangın alacası
Hayal gibi, düş gibidir her güzelin ölümü
Gönlüme takılıp kalır salacası
Göle girsem bir damlacık su
Sayfa 102Kitabı okudu
Ellerin için
❝
Efsunlu gözlerime sen sardın acıları
Yürüyüşün ilişsin yüreğime sessizce
Görünsün bakışların rengârenk ellerinle
Ufuklardan sevgili, doruklardan sevgili
❝
Yalnızlığı gül kokan benim bahçelerimde
Rengarenk bir kelebek oluyor bakışların
Anlayamıyor muyum, en gizemli şarkılar
Dudakların ruhuma dokunduğunda çalar
Bir gün yok olsa tenim her köşesinde arzın
Arar mı bakışların hayalimi bu yerde
Sorar mısın: Yıldızım, ayım, güneşim nerde
Sayfa 118
Ey sesini sevinçsiz, kalbini sessiz bırakan
soğuk bozkır gecelerine dönmüş bakışların
kuşatmış bu kül renkli boşluk büsbütün
çarpıp duruyorsun içindeki buzdağlarına
bir dalgasın sen
bir dalgasın sen, yerin özlem denizi
sise bulanmış bakışların yarınının
renkleri dağılmış ufukları
hep kavgalısın kendinle
huzur nedir bilmezsin
kaçarsın kendinden daima
sen o mavimsi, dağınık bulutsun
