Bir fotoğrafda sen
Dün bir fotoğrafta gözlerini gördüm
İki uzak yıldız gibiydiler, dalgın
Bilsen neler anlattı bana, sessizce
Bir sevgiyle derinleşen bakışların.
Orda değildin sanki, bir başka yerde
Ötelerde, uzakta benimle vardın
Güzellikler bahçesi ayna gibi
Yansıdığını gördüm yüzünde aşkın.
Bir ara çıktın resimden usulca, ürkek
Bir ceylan gibi kollarıma atıldın
Özlemli dudaklarınla yangın yangın
Seni gördüm, yaşadım bir fotoğrafta
Her zamankinden daha çok bana yakın
Gelecek o mutlu günleri anlattın.
Ümit Yaşar Oğuzcan
Nerede
İçimde buruk bir hüznün konuşması,
Susmuyor yankılanıyor içimin odalarında
Hınca hınç bir esinti değiyor kalbime
Esrik, yalın çalımsızca yürüyorum yine
Zihnimin dört bir yanı zindan köşesinde
Seni arıyorum, yalnızca seni.
Hani ellerin, hani efsunlu bakışların?
Sırra kadem basan,
Şu körpe yüreğimde baştan başa
İhtilal yapan, yakıcı varlığın
Sen Avare Yüreğim♡
Sen avare yüreğim
Sen değil misin
Takılıp ardısıra nice vurgun yediğim,
Sen değil misin bitmez yollara çeken beni
Dürüm dürüm sıra sıra dağlara,
Derin ıslak bir şehrin koynunda kıvrım kıvrım
Açılan güllere doğru beni
Soluyan sen değil misin?
Şiir Kadın
Sakallarım şiire bulandı sen gülümserken
Seni yazasım var ama cesaret edip saçının telini resmedemiyor ellerim
Tanrıyla hesaplaşırken buldum kendimi
Mizanı tek masalı tek sandalyeli odama kurdum
Ben yargıçım
Tanrı sanık
Ve sen tanıksın
Bu mahkeme salonunda
Ya doğruları söyler
Tanrıyı güzelliğine mahkum edersin
Ya da
Onun istediği gibi
Ne güzeldir o tebessümle bakışların
Bir ömür ver de bende dursun ruhun
Ağlama ki, aynalar kırılıyor içimde
Ağlama ki, aynalar kırılıyor içimde
Bulutlara değdirme ellerini, ne olur
Ruhuma dokunduğun fırtınalı bir günde
Ağlama; bakışların deli divâne olur
Yüzüm ya ayrılıktır, ya ölümcül karanlık
Kehkeşanlar gizlidir oysa senin yüzünde
Sürgün
nicedir seyduna'nın dağlarında kuşlar yerine
kurşunlar kanat çırpardı.
kurşun, kendi çığlığına uyanır,
kendinden utanırdı bu coğrafyada,
ki hiç sevmedi sesini, ismini...
ölüm arayan, ışığında oturur ağlardı.
ne zaman çığlık kopsa, bilirdi,
ardı derin susku kuyusu olurdu,
bir yaprakta olsun solumazdı hayat.
şehirleri birbirine
Bakışların, yürüyüşün, hırçınlığın tutarsız,
Cesur olduğun kadar da kibarsın.
Şimdi sana bir sır vereyim hep kendime gizlediğim,
Öğrenmelisin dertlerini İzmir'in körfezinde gizlemeyi.
Yaprakları dökülmüş bir ağacım ekim ayında
Olduğum gibiyim anlıyacağın pisliğim yok ruhumda.
Yanlış anlama aşık olduğum filan yok zati alinize,
Sadece șiir yazmak istedim dertli gözlerine dertli kalemimle...
Ömer Faruk Kobul
Bugünü Yaşama Arzusu
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve
Yazdığım şiirin devamı ufak bir reklam arasından sonra devam edecek :))
Bu başlangıcın sonundaki mektuplar
İçimde Kimsenin yerini bilmediği çöllere saklandı.
Duyulmaz bir bedevinin sesindene karıştın.
Barındırmadın senden kalan son güvercinleri
kışın ortasında sızıyor içimdeki bataklıklar
Gidemiyorum hiçbir ovanın eteklerine.
açık bir yaradan hallice sesin.
Ve Sesinden kalan rutubetli bir şehirdesin.
Deli rüzgarlara savuruyor bakışların.
Otursam ağlarım meydanlarda.
Sarsılır içimdeki lal olmuş duruşun
Heybetim bir çocuğun arkasında.
Terhis et beni kalbinin kıyısından.
kopart kabuslarımdaki halatları.
Senden kalan son prangaları...
Beni Anlamayışına
youtu.be/RSscm3EtTwI?si=...
Nurullah Genç
Sana bir uygarlığı getirdim
Anlamadın
Yavuz kahramanları, şiirin burçlarını
Ayak ucuna koydum gecenin saçlarını
Urganmış boynumda taşıdığın gerdanlık
En güzel şiirler dizisi
Tütün dumanı kemiriyor havayı.
Oda
Kruçyonıh'ın Cehennem' inden bir bölüm gibi.
Anımsıyor musun
İlk kez
ardında bu pencerenin
tutkudan çıldırmışçasına
okşamıştım ellerini.
.. küçük bir şiir çalışması .. :)
Bakışların gönlümde kayboldu, eridi benliğim.
Huzurun adıydı varlığın, nişanesiydi kalbimin o gözler.
Hayat rüzgarın savurduğu küçük bir yaprak zerresi,
İnsan büyüklüklerin arasında kaybolan bir toz tanesi,
Gözlerin varken hançeri kim neyleye,
Varlığın hem dert gönle, hem devâ sineme
Sensizlik mi zor, yoksa kalmak mı bir ömür seninle bilemedim.
Sensizlik içinde benliğimi kaybettim, diyemedim.