Sesin acı veriyordu
Vazgeçtim.
Ellerin buz gibiydi
Vazgeçtim.
Kelimelerin batıyordu kalbime
Vazgeçtim.
Ve bakışların sıcacıktı hâlâ
Bir tek gözlerinden, istesem de
Vazgeçemedim...
Hanife Çıta/ Kasım 2022
Benden habersiz geçirdiğin bir gün daha
Seni bekleyişlerimden
Çoçukca kaçamak bakışlarımdan
Her an her söze küsmelerimden
Habersiz geçen bir gün daha
Aynı şehirde yaşamanın
Aynı gökyüzüne bakmanın
Aynı rüzgara sahip olmanın
Verdiği mutluluğu tatmadığın bir gün daha
Parmağının dokunduğu kağıtları
Nefes aldığın odaları
Yan yana olduğumuz
Ansızın ılık bir rüzgar eser
Sessizliğini bastırması için
Açık bıraktığın kapıdan içeri
Önce tenini,
Sonra yalnızlığını okşar
Hatırlatır sana, her çekip gideni
Ardından
Daralır göğsün
Kalbin kafesine,
Sen hiçbir yere sığamazsın
Çünkü biliyorsun ki
Sen artık,
Kimsesizliğin mekan bellediği
O tenha kalabalıksın
Koşar adımlarla kaçarken geçmişinden
Yorgun düşüp
Taşıyamazsa kalabalığını dizlerin
Kaldır kafanı
Göğe bak
Bulutlara karışsın gözlerin
Yağmur olsun yaşların
Ve en kurak topraklarda filizlensin bakışların.
-Berf
Ben sevince,
Adım adresim eşgalim değişir
Ya ben sana iltica ederim,
Ya da sen mültecim olursun.
Ben sevince;
Şeytanla bile ters düşerim
Bütün ihanetler kaçışır benden.