Hiç kimse ve herkes. Bilemezsin
Kim kördür, kim görmez, bilemezsin
Görmek: Yolculuktur, yolculuk için,
Yeter ki bakışların düğümlenmesin.
Serüvendir bakmak, serüven için,
Bir kör bir körü gördüğü zaman.
İşte, gör ve hemen unut kendini!
Sayfa 304Kitabı okudu
Gözünün karasında boğulur tüm ışıklar,
Karanlık bakışların geceyi zifte bular.
İçinde barınan kötülüğe bir son ver!
Yak ışıklarını, yüreğinin sesini duyur!
unutmak ve anımsamak arasında bakmanın çığlığını oyan ses göğsümü bir cam gibi çizerek gecenin ormanına süzülen bulut bir ağaç gibi yükseliyor bakışların biriktiği yerde
belki aynalardan yapılmış bir şehirde
gölgeden insanlar arasında, bakıyorum da
çöl kendi serabını yaratıyor
günü fırlatıveriyorum avuçlarımdan
Sayfa 84
Kalbin tutsak.
Duvarlar örmüşsün etrafına camdan,
Görmezsin.
Bir eskici edasıyla bakışların.
Viranelerde saklı cevherlere,
Basıp geçmekte ayakların.
Naifliğin, temiz yüreğin, şefkatin
Beni Anlamayışına
Henüz bir tokat gibi inmedi yüzüne aşk
Kalbine çivilerle gömülmedi ayrılık
Görmedin bir arslanın can çekişen resmini
Yalnızlık kitabında okumadın ismini
Bir takvim yaprağında yanmadı bakışların
Dökülen tüylerine tutunmadın kuşların
Karanlık köşelerde acı acı gülmedin
Sen henüz kovulduğun kapılarda ölmedin
Nurullah Genç