(1) undefined Şiir-beklenen Gönderileri

Murad

Bir aşığın son nefesidir şiirim Bir denizin son damlasıdır Karanlığın son zerresi Ufkun doğmayan güneşidir Mehtabın beklenen halesi… Uzaklara akan yolun tozudur Kutupların erimeyen son buzu Savaş meydanının son kozudur Dinmeyen yaranın amansız tuzu Bir türkünün efkârlı nağmesidir Yârin özlediğim hasretlik gülmesi Gurbete gidenin birgün dönmesidir Ve bir aşığın birgün ölmesi… Murat D.

Kemal Kartal

@KemalKartal1

22 Nisan 10:25

Ögrencilerimden Kalanlar

Öğrencilerimden Her Gün Bir Şiir

Beklenen

Necip Fazıl Kısakürek Düzenleme R.B

Reklam

Mihrice

@Mihrice16

22 Nisan 09:25

Şiir

Haftaya şiirle merhaba deme vakti.

Gelecekse beklenen, beklemek güzeldir. Özleyecekse özlenen, özlemek güzeldir. Ve sevecekse sevilen; o hayat her şeye bedeldir. Özdemir Asaf ✍️

Özdemir Asaf

kitana

Ne hasta bekler sabahı, Ne taze ölüyü mezar. Ne de şeytan bir günahı, Seni beklediğim kadar. Geçti istemem gelmeni, Yokluğunda buldum seni; Bırak vehmimde gölgeni, Gelme, artık neye yarar?

Sayfa 198 - 1937Kitabı okudu

Çile Necip Fazıl Kısakürek

İhsan CELEP

Puan vermedi

AFRİKALI LEO/AMİN MAALOF Ben Hasan, tartıcıbaşı Muhammed'in oğlu, ben Giovanni Leone de Medici; bir berberin sünnet ettiği, bir papazın vaftiz ettiği ben. Şimdi Afrikalı diye anılıyorum ama Afrikalı değilim Avrupalı da Arabistanlı da değilim. Bana Grenadalı, Faslı, Zeyyatlı da derler ama ben hiçbir ülkeden, kentten ya da boydan değilim.

devamını oku

Afrikalı LeoAmin Maalouf · Yapı Kredi Yayınları · 202214,2bin okunma

YILMAZ TİZGÖL

BABAMIN MİRASI İnce belli bir çay bardağı başucumda kum saati Her kum tanesi ömürden bir gün Yetmiş iki yerden kırılır mı bir gönlün takati Bir öncekinden acımasızsa her dün Katli vaciptir beklenen bu son gün. Bassana bağrına şu yaşlı başımı Parmakların dolaşsın saçlarımda Erkek adam nasıl ağlarmış görsünler Ne fark eder ha altmışında ha

devamını oku

Reklam

Pınar PEKĞÖZ

@Pinar_Pekgoz

19 Nisan 06:41

Şiir

Yıldırımın düştüğü bir ruh benimkisi Afet nedir bilmeyen dibini gösteren bir yaşamın heyecanının bizatihi Mutlu sonların alışık olmadığı Maviye sürgün bir yaşantının kendisi Anlık heyecanları hisseli paylaştıran dakikaların kesişimi Gördüğüyle yetinmeyi bilen Aşkta hiçbir zaman hak istemeyen Bir duygu şelalesi benimkisi Yalnızlığı börküyle nişanlı Sevdanın bir kulpundan tutmuş Bitmesi beklenen sancının Mucizeye yakarışı... 19/9/2023 Pınar PEKĞÖZ

Rojda.

Bekliyorum Öyle bir havada gel ki, Vazgeçmek mümkün olmasın.

Sayfa 53Kitabı okudu

Bütün Şiirleri Orhan Veli Kanık

Merve Akdağ

Ne hasta bekler sabahı, Ne taze ölüyü mezar. Ne de şeytan, bir günahı, Seni beklediğim kadar. Geçti istemem gelmeni, Yokluğunda buldum seni; Bırak vehmimde gölgeni Gelme, artık neye yarar? Necip Fazıl Kısakürek

Yalçın Kuzu

@Yalcin0

17 Nisan 16:55

Şiir

AKŞAM MUSİKİSİ Kandilli'de, eski bahçelerde, Akşam kapanınca perde perde, Bir hatıra zevki var kederde. Artık ne gelen, ne beklenen var; Tenhâ yolun ortasında rüzgâr Teşrin yapraklarıyle oynar. Gittikçe derinleşir saatler, Rikkatle, yavaş yavaş ve yer yer Sessizlik dâima ilerler. Ürperme verir hayâle sık sık, Hep bir kapıdan giren karanlık, Çok belli ayak sesinden artık. Gözlerden uzaklaşınca dünyâ Bin bir geceden birinde gûyâ Başlar rü'yâ içinde rü'yâ.

Sayfa 31Kitabı okuyor

Kendi Gök Kubbemiz Yahya Kemal Beyatlı

Reklam

Yağmur Fatma

Biliyorum .. Şimdi pişmanlıklarım boşuna .. Gecenin avurtlarinda bir his .. Düşer gecenin siyahına.. Bir aydınlık his .. Döker tan içindekileri .. Bekliyorum.. Kendimi seni bırakmam gerek .. Neden gördü, neden sevdi.. Suretlerinde aşk , Kimsesiz kaldı.. Biliyorum.. Bağrım açık bir yara gibi .. Canım cansız.. Aklım kalmış, beklenen yerde ,sensiz bensiz.. Yinede bazen ,bir gün gelirsin .. Bağrında açık yarâ.. Kavuşur yâra.. F.A.

nurci

@grigandalf

16 Nisan 22:30

96 syf.

· Kitabı okudu

Puan vermedi

5 günde okudu

Çocukluk, Ditlevsen’in otobiyografik eserlerinden olan Kopenhag Üçlemesi’nin ilk kitabı olma özelliğini taşıyor. Bir çocuğun gözünden çocuk olmak, büyüklerin dünyasını anlamlandırmaya çalışmak gibi olgular üzerinde dururken; karamsar ve yalnız bir çocukluk geçiren yazarın hayatına konuk oluyoruz. Konuk edildiğimiz bu hayatta bir eve gidiyoruz, bir aileyle birlikte oturuyoruz masaya ve onları izliyoruz. Yaşından beklenen becerilerin dışına çıkarak şiir yazan, ama çocuk olduğu için dikkate alınmayan ve büyüdüğünde bütün yazılarını bastırmak için kendine söz veren Ditlevsen’le birlikte sallıyoruz ayaklarımızı oturduğumuz sandalyede. Ayaklarımız yere değmiyor olsa da, hayallerimiz bulunduğumuz evin sınırlarını aşıyor. Keşke çocukluğuma dönebilsem diye iç geçiriyor çoğu yetişkin, oysa hiçbir şeyin farkında olmamaktan ziyade, her şeyin farkında olsak da yola devam edebilmeyi daha iyi biliyoruz çocukken bence, çünkü tek sorumluluğumuz çocuk olmak oluyor o vakitlerde. Çocukluğun geri dönmeyi dileyecek kadar matah bir yer olmadığı düşüncesine gittikçe daha yakın hissediyorum sanırım kendimi.

ÇocuklukTove Ditlevsen · Monokl Yayınları · 2021518 okunma

IالمتَيَّمَI

seni hangi kabulde görsem o davettir beklenen korkuyla dalaşırsın davettir ellerimse buz tutmuş suyla ne yapsın katılaşan kalble çeneme ait bakırla dişimin beslediği tuzla tebdilimin şaştığı saatlerde bir derin adamın elini öptüm kalbim -bir ana mahsus- sevindi o gün

Sayfa 25 - Yapı Kredi Yayınları, Genişletilmiş 2. baskı: İstanbul, Nisan 2011

Berzah Ebubekir Eroğlu