Şiir kitaplarına dair inceleme yazacak kadar yetkin olmadığım için yazarın biyografini paylaşıyor ve yazarı saygıyla anıyorum..
Süreyya Berfe (İstanbul, 27 Ocak 1943-İzmir, 9 Ocak 2024) Asıl adı Hikmet Süreyya Kanıpak olan şair Süreyya Kanıpak imzasıyla da yazdı (1965’e kadar). Nermin Hanım ile Fransızca öğretmeni Metin Kanıpak’ın oğludur; baba
Behçet Necatigil ve Cemal Süreya Şiir Ödüllerini almış, İkinci Yeninin içinde yer alan gerçek adı Hikmet Süreyya Kanıpak olan şair.
Cemal Süreya önerisiyle Süreyya Berfe adını kullanıyor edebiyat hayatında. Her ne kadar İkinci Yeni olarak başlasa da, sonrasında 60 sonrası kuşağı arasında yerini alıyor. Halk şiirine yakınlaşıyor.
Eserde"Kitaplarda Olmayan Şiirlerden Seçmeler" bölümündeki şiirleri çok beğendim.
"Sesimi alıp göğe bıraksam
Bilemez yaşamasını elbet düşecek
Yüzüm sen bari kolla kendini
Sesim bir gün bitecek
Beni ölüme karşı
Yaşama karşı iyi savun"
Daha sonraki bölümlerdeki şiirlerinde sanki başka şairi okuyorum hissi verdi. Bu da sanırım iki akım arasındaki geçişinden kaynaklanıyor.
"Bazen karıştırıyorum:
şiir mi yazıyorum
telesekreterlere mesaj mı
bırakıyorum?"
kendi kendini burada çok güzel tanımlamış Süreyya Berfe. Ben de okurken bazen "Şiir mi okuyorum yoksa dümdüz bir konuşma mı ya da aforizma mı okuyorum?" dediğim oldu.
Özellikle "Şiir Çalışmaları" başlığı altındaki dizeler, şiirden çok aforizma gibiydi.
Yine de okuduğuma pişman etmeyen şiirler mevcut.
İyi okumalar.
