Ben bu yol ayrımında sensiz olsam ne çıkar?
Kahra göçen kuşların kanatlarında kaldın. Ölümün gözyaşları bir gün hicranı yıkar, Tarihe bir sır gibi düşer senin de adın...
Nurullah
Ben bütün hüzünleri denemişim kendimde,
Canımla besliyorum şu hüznün kuşlarını;
Bir bir denemişim bütün kelimeleri,
Yeni sözler buldum seni görmeyeli.
Kuliste yarasını saran soytarı gibi,
Seni görmeyeli;
Kasketim eğip üstüne acılarımın,
Sen yüzüne sürgün olduğum kadın,
Kardeşim olan gözlerini unutmadım;
Çık gel bir kez daha beni bozguna uğrat!
Sen tutar kendini incecik sevdirirdin,
Bir umuttum bir misillemeydin yalnızlığa;
Şanssızım diyemem kendi payıma,
Hain bir aşk kökü dışarıda,
Olur böyle şeyler ara sıra,
Olur ara sıra.