Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.11
Bi' insanı sevmek nasıl olur?
Ya da bu, yalnız ruhların dolaştığı dünyada, bir kalp bir kalbe nasıl dokunur?
Yalnızlıktan, umutsuzluktan ve yokluktan bahsederken herkes, bir insanı sevmenin nasıl olduğunu kim anlatabilir?
Onu bunu boş verin de AŞK'ı bize en güzel kim anlatabilir haa?
Cevap oldukça basit. Sizlere, güzel okurlara, aşıklara,
Garip (Birinci Yeni) akımının tam anlamıyla ne manaya geldiğini Garipçilerin açıkladığı bir araştırma-şiir kitabı. Garipçiler; kafiyeyi,vezini,söz sanatlarını şiirde resim,müzik ve mimariyi yok saymışlar ve günlük konuşma dilini ve günlük konuları şiire sokmuşlardır. Aslında Türk edebiyatında şuan bile süregelen büyük ve köklü bir değişimin öncüsü olmuşlardır. Hernekadar İkinci yeni şiirine sempati duysam da Garipçileri de bi okadar çok sevdim. Bir gün Edebiyat öğretmeni olursam, öğrencilerime okutacağım kitaplar arasında yerini aldı bile. :)
Çeviri şiire fazla uzağım.Mesafeli kalıyorum; tam anlamıyla anlayamıyorum ve hissedemiyorum o dizeleri. Bu yüzden belki sadece "tanıdık bulduğum" dizelerin keyfi benimkisi...
Neruda'ya nereden başlamalı derken elime geçen ilk kitabı bu oldu; şansa..
Yeni bulunmuş şiirleri; yani o tüm dünyanın bildiği dizeler değil aslında... Diğer şiirlerini; o ezbere söylenen dizelerini daha önce okumuş ve sevmiş insanlar bu kitaptan çok daha fazla keyif alabilirler. Ama başlangıç için iyi bir seçim değil.
Kitabın sonuna doğru şiirlerin Tıpkıbasımları var. kimi koparılan not defteri kağıtlarına yazılmış, kimi yemek menüsüne kimi ise bir müzik programı broşürüne...
En sonda da, genişçe bir notlar bölümü var. her şiirin nerede/nasıl bulunduğunu, bazı küçük açıklama ve yorumları içeriyor.
Beğenmedim değil; oldukça beğendim. Ama dediğim gibi belli bir mesafeden fazla yaklaşamadım. Hakkını veremediğimi düşünüyorum bu yüzden. Kitaplığın "Yeniden Okunacaklar" rafına koymam gereken bir kitap oldu.
Kitabevinde dolaşırken tesadüfen denk geldiğim bu kitap beklentilerimi boşa çıkarmamasının yanı sıra yazarına hayranlık duyduğum bir kitap oldu. Öncelikle kitabın yazarı ile ilgili birkaç dipnot söylemek isterim; ki bu bilgiler kitabın ön sözünde zaten mevcut. Gabrielle Zevin 1977 doğumlu çok genç bir yazar. Üstelik yazdıklarıyla dikkat çekmeye
Edith Piaf, Paris aşığı, aşkın aşığı, hayatın aşığı
ama en çok müzik aşığı bir kadın
olarak 10 Ekim 1963 günü başka bir dünyaya gitmek üzere gözlerini kaparken, ona
derin bir sevgiyle bağlı son eşi Théo Sarapo, onun için bir şiir okuyordu:
“Üç zamanlı bir şarkı,
Oldu onun hayatı.
Acısı pek fazlaydı,
Oysa fazla yaşamadı.
Sen, gelip geçen ey
Muammer Karadaş belli ki kendini anlatıp duruyor kitapta. Hep ben diyor ama bu ben kıskanç ve bencil ben değil. Kendini tanımlayan, tanımlamaya çalışan bir "ben". Kimi şiirde ben yurtsuzum diyor; ben yokuş, ben hiç, ben tanık, ben bakış, kimi şiirde ben yenilmişim, umutsuz ve tutunmasızım diyor.
Bazı şiirlerdeki kelime oyunları çok güzel bir estetik kazandırmış olup kulağa müzik gibi geliyor. Ve bazı dizeleri de öyle sert ki, Muammer Karadaş kendini tanıtırken hesap soruyor: "ey düzen bir bak kendine, sırnaş kendinle, infilak et ey insan...."
Bazı bilinmeyen kelimeler olsa dahi dil sağlamlığıyla beğenerek okuyacağınız bir eser..
