•Jon Fosse'nin kendi yaşamından ilham alarak kaleme aldığı bu hikaye, iki aşığın yaşamla olan mücadelesi ni, rüya ile gerçek arasında dans eden şiirimsi bir dille anlatıyor. Kitap, keman sesi ve deniz uğultusu gibi atmosferik ayrıntılarla bezeli, ilgi çekici detaylar sunuyor. Ancak, bu aşk hikayesi beni tam anlamıyla etkileyemedi. İlk kitabını büyük bir keyifle okuduktan sonra, açıkçası bu kitap beklentimi karşılayamadı
Fosse'nin Woolf ve Saramago gibi büyük yazarlardan ilham aldığı özgün anlatım tarzı, özellikle Saramago'yu anımsatan bir tonla, bu kitapta daha belirgin bir şekilde kendini gösteriyor. Ancak, 'diyor'lar, tekrarlanan cümleler ve çoğuna anlam veremediğim zaman atlamaları okurken beni bir hayli yordu. Neyse zaten Norveç edebiyatı, okuyuculara farklı bir yorum ve anlam arayışına girmeyi teşvik eder ve her zaman mükemmel sonuçlar beklememek gerek Yazarın başka bir eserine daha şans vermelimiyim pek emin değilim, geriye sadece "Melankoli" kaldı.Off neyse okuma listemi bozmamalıyım Keyifli okumalar!
Çeviri: Banu Gürsaler Syvertsen
@monoklkitap