Kıymetli satırlar bunlar...
Şimdiye kadar yazdıklarımın hepsi birer kâğıt israfı, mürekkep fazlasıydı. İşte yazdığım, yazacağım, yazmayı bırakmayacağım şiirimsin sen...
Sayfa 153
Gül yüzünü gecelere dokurum,
Şiirimsin günde bin kez okurum.
Dara düştüm sağım solum uçurum;
Şimdi bu müşkülüm görecek misin?
Ellerini bana verecek misin?
Sayfa 183 - Panama yayıncılık
Ellerin
Dost kentleri yıkıp sana gelmişim
Esirin olmayı şeref bilmişim
Bilsen ıssızlıktan nasıl yılmışım
Bu sessiz dünyama girecek misin?
Ellerini bana verecek misin?
Gül yüzünü geceler dokurum
Şiirimsin günde bin kez okurum
Dara düştüm sağım solum uçurum
Şimdi bu müşkülüm görecek misin?
Ellerini bana verecek misin?
Ümitler dal-budak, ümitler sıcak
Ellerinki karanlığı kovacak
Bir rahmet bekliyorum yağdı yağacak
Bu kısır toprağı sürecek misin?
Ellerini bana verecek misin?
Gül yüzünü gecelere dokunurum,
Şiirimsin günde bin kere okurum.
Dara düştüm sağım solum uçurum;
Şimdi bu müşkülüm görecek misin?
Ellerini bana verecek misin?
şiirimsin...
Gece, yalnızlığımıza çekilen gök perdeyse, şiir içerdeki aydınlığımızdır.
" Yüreğimden, kalemime damlayan, en güzel şiirimsin. "
