Kimse bizim çektiğimiz acıları gerçekten bilmiyor. Kimbilir büyüdüğümüzde, şimdiki acılarımızı ve üzüntülerimizi saçma bir şeymiş diye hatırlayacağız belki. Ama yetişkin olana kadarki bu uzun ve can sıkıcı dönemi nasıl yaşamamız gerekiyor? Bunu kimse söylemiyor. Kendi haline bırakmaktan başka çaresi olmayan kızamık gibi bir hastalık mı acaba? Ama kızamıktan ölenler, gözlerini kaybedenler de var. Kendi haline bırakmak olmaz. Her gün böyle bunalıma girip, sinirlensek de aynı zamanda yoldan çıkarak geri dönüşü olmayan bir hale gelen ve hayatları mahvolup altüst olan insanlar, intihar edenler var. İntihar ettikten sonra insanlar, "Ah, biraz daha yaşasaydı anlayacaktı ama. Biraz daha büyüdüğünde kendiliğinden anlayacaktı," diye üzüntülerini dile getirseler de olmuyor, keşke mevzubahis kişinin yerine kendilerini koysalar. O zaman o kadar acıya rağmen yine de sonuna kadar direnip, insanlardan bir şeyler duymak için kulak kabarttığında sadece kesin uçları olmayan doğrucu öğütler ve yatıştırıcı sözlerin tekrarlarıyla karşılaşmanın, biz gençleri ne kadar utanç içinde yolun yarısında terk edilmiş gibi hissettirdiğini görebilirler.
Sayfa 50
kimse bizim çektiğimiz acıları gerçekten bilmiyor. kimbilir büyüdüğümüzde, şimdiki acılarımızı ve üzüntülerimizi saçma bir şeymiş diye hatırlayacağız belki. ama yetişkin olana kadarki bu uzun ve can sıkıcı dönemi nasıl yaşamamız gerekiyor? bunu kimse söylemiyor. kendi haline bırakmaktan başka çaresi olmayan kızamık gibi bir hastalık mı acaba? ama kızamıktan ölenler, gözlerini kaybedenler de var. kendi haline bırakmak olmaz. her gün böyle bunalıma girip, sinirlensek de aynı zamanda yoldan çıkarak geri dönüşü olmayan bir hale gelen ve hayatları mahvolup altüst olan insanlar, intihar edenler var.
kimbilir büyüdüğümüzde, şimdiki acılarımızı ve üzüntülerimizi saçma bir şeymiş diye hatırlayacağız belki. ama yetişkin olana kadarki bu uzun ve can sıkıcı dönemi nasıl yaşamamız gerekiyor? bunu kimse söylemiyor. kendi haline bırakmaktan başka çaresi olmayan kızamık gibi bir hastalık mı acaba? ama kızamıktan ölenler, gözlerini kaybedenler de var. kendi haline bırakmak olmaz. her gün böyle bunalıma girip, sinirlensek de aynı zamanda yoldan çıkarak geri dönüşü olmayan bir hale gelen ve hayatları mahvolup altüst olan insanlar, intihar edenler var.
intihar ettikten sonra insanlar, ''ah, biraz daha yaşasaydı anlayacaktı ama. biraz daha büyüdüğünde kendiliğinden anlayacaktı," diye üzüntülerini dile getirseler de olmuyor, keşke mevzubahis kişinin yerine kendilerini koysalar. o zaman o kadar acıya rağmen yine de sonuna kadar direnip, insanlardan bir şeyler duymak için kulak kabarttığında sadece kesin uçları olmayan doğrucu öğütler ve yatıştırıcı sözlerin tekrarlarıyla karşılaşmanın, biz gençleri ne kadar utanç içinde yolun yarısında terk edilmiş gibi hissettirdiğini görebilirler.
Sayfa 50Kitabı okudu
Şüphesiz ki parçası olduğun evreni, ondan türediğin bu evrenin yöneticisini anlaman zaman alacak. Ancak zamanının sınırlı olduğunun farkına var. Eğer bu zamanı aydınlatmak için değil de kendi istek ve arzulanan doğrultusunda kullanırsan zamanın boşa yok olup gideceğini ve geri gelmeyeceğini bil.
Ruhum kendini küçük düşürüp lekeliyorsun! Kendini
Kimse bizim çektiğimiz acıları gerçekten bilmiyor. Kimbilir büyüdüğümüzde, şimdiki acılarımızı ve üzüntülerimizi saçma bir şeymiş diye hatırlayacağız belki. Ama yetişkin olana kadarki bu uzun ve can sıkıcı dönemi nasıl yaşamamız gerekiyor? Bunu kimse söylemiyor. Kendi hâline bırakmaktan başka çaresi olmayan kızamık gibi bir hastalık mı acaba? Ama kızamıktan ölenler, gözlerini kaybedenler de var. Kendi hâline bırakmak olmaz. Her gün böyle bunalıma girip, sinirlensek de aynı zamanda yoldan çıkarak geri dönüşü olmayan bir hâle gelen ve hayatları mahvolup altüst olan insanlar, intihar edenler var...''
Sayfa 50 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
- Büyük bir evdi. Beyaz bir ev.. Sabahları genelde anne babamın yatağına giderdim. Zaman zaman karşımda dudaktan öpüşürler, ben de bundan hiç hoşlanmazdım.
- Sizinle nasıl geçinirlerdi?
- Beni hiç dövmediler. Onlara kızmak imkansızdı. Özellikle çabalamak, komplo kurmak gerekirdi. Sinirlenmek istediğim zamanlarda numara yapmak gerekiyordu, her
Sayfa 56 - Altıkırkbeş Yayınları, 1. baskı, Çev. Ayça Sezen
