Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Yazar John Taylor GATTO’nun kendisi de bir öğretmen hatta New York’ta ‘’yılın öğretmeni’’ ödülünü almış biri. Sistemin içinden gelen, tecrübelerini paylaşan birisi.
Bu kitap dahil olmak üzere benzeri eğitim karşıtı kitaplarda kitle imha silahı olarak kastetilen şeyin eğitim değil de ‘’zorunlu eğitim’’ , ‘’tek tipleştirici okullar’’, ‘’öğrenciyi
Yazarın yaşının küçük olduğunu göz önüne alınca gerçekten başarılı bir roman yazdığını söyleyebilirim. İmla hatası, anlatım bozukluğu, küfür olmaması günümüz yazarlarıyla (!) kıyaslayınca gerçekten daha büyük bir başarı göstergesiydi. Kitabın konusu güzel fakat dili bana pek hitap etmedi. Güzel cümleleri, altını çizilecek veya alıntı yapılacak yerleri vardı fakat yoğun şiirsel anlatım kitabı okumaktan aldığım zevki azalttı. Yine de yazarın ilk kitabı olduğunu düşünürsek umut vaat eden bir yazım tarzı olduğunu görebiliriz. Şiirsel anlatım bu kadar yoğun olmasaydı ve kitabı bitirdiğimde öğrendiklerim olsaydı kesinlikle kitabı daha çok beğenirdim. (Ben bu kitaptan ne öğrendim diye sorduğumda cevaplarım olsaydı) Başkarakter olan Devrim fizik bölümü öğrencisidir, bir gün Serap’ı görür ve ona aşık olur, hikaye böyle başlar. Barış beyin kafesinde çalışan Devrim’in yakın arkadaşı Faruk onun Serap’a aşık olduğunu anlar. Esra, Gökhan Şimşek, Tuğba, Süleyman karakterlerinin de dahil olacağı roman enteresan bir şekilde ilerliyor ve son buluyor. Yoğun şiirsel anlatımları seviyorsanız kesinlikle bu kitabı da seversiniz ama bu tarz kitapları tercih etmiyorsanız sıkılma ihtimaliniz yüksek olacaktır. Yine de yazarı bir kez daha tebrik ediyorum; küfürsüz, edebi bir kitap yazılacağını çok satan ama içi boş kitaplara bir örnek olarak göstermiş.
Yine güzel bir Orhan Kemal klasiği daha. Yazardan okuduğum ikinci kitap oldu ve böyle giderse bütün külliyatı okuyacak gibiyim. Kalemine vuruldum resmen. "Şu an yaşıyor olsa idi hangi yazarla çay kahve içmek isterdiniz?" diye soruyoruz ya ben kesinlikle Orhan Kemal derdim. Şu an için kesinlikle Orhan Kemal.
.
.
Baba Evi-Avare Yıllar'dan sonraki kitap Cemile. Burda güzel bir aşk hikâyesi anlatılıyor. Onun yanında yoksul kesimlerin ayakta kalma çabası ve yaşama karşı direnişleri kaleme alınmış. Onlar için hiçbir şey kolay değil. Boşnak kızı Cemile ile dar gelirli kâtip Necati'nin aşkı anlatılıyor.
.
.
Ayrıca dönemin çalışma koşulları gerçekten çok zormuş. Hele de kadınlar için çalışmak daha da zor. Kadın kısmı çalışır mı düşüncesi de var biraz. Ah o düşünce zaten günümüzde de belli kesimlerde var ya! Isci-işveren ilişkilerini mükemmel bir şekilde anlatmış yazar.
.
.
Kitap kısacık ve bir solukta okunuyor. Zaten geneli konuşma metni olduğu için okurken sıkılma gibi bir şansınız da yok.
Can Sıkıntısının Eğlenceli Tarihi
Hep kişilerin, şehirlerin, binaların tarihi yazılacak değil ya! Burada anlatılan tarihler ise tali yolların dillenmesi gibi düşünülebilir. Farklı bir şey okumak, duymak isteyenlere; yeni bir tat almak gibi bir şey diyebiliriz. Kitaplar ilginç başlıklara sahip. Kıskançlığın, öpüşmenin, kem gözlerin, şişmanlığın gibi. Kişi, mekan, şehirlerden
216 syf.
·
Puan vermedi
Çok güzel bir kitap ben tek cilt olanı okudum ve kısmet olursa 3 cilt yani tamamını okumak isterim rutin bir hayatta günlük 100 sayfa okuyarak çok güzel zaman geçirirsiniz
Hatta eğer sıkılma veya bırakma durumu olmayacaksa buna başlamadan direk 3 cilt olandan başlayın derim.
Eğer Dava'yı okuyacaksanız, eleştirimi okumanızı isterim
Öncelikle Dava kitabı anlatımı yoğun hareketin az olduğunu kabul etmek gerekiyor.(Zaten çoğu dava da böyle değil midir?) Yani akışın hızlı ve merakın yüksek olduğu kitapları okuyorsanız (örn; macera, polisiye, fantastik..) bu kitap beklentinizi tatmin etmeyebilir.
İlk başlarda "Ya ne oluyoruz? Kim bunlar?.." gibi sürüyle soru aklınızdayken kitap sizi müthiş bir hızla içine çekiyor. Ancak konu ilerledikçe kitabımızın yaptığı önemli göndermelerle beraber akışın oldukça yavaşladığını çok rahat hissedebiliyorsunuz. Bunun yanında kitapta yoğun bir şekilde psikolojik gerilim, baskı ile sürekli bir olay olacak gibi olması, kendine has hukuk prosedürleri de okuyucularda sıkılma durumuna yol açabilir. Bence Stewing Zweig kitaplarını okuyanlar bu kitaptan hoşlanacaktır. (Özellikle satranç kitabını)
-ÖNEMLİ-
**Bu kitabı halen okunması gerektiğini düşündüğüm bir durum var. Ancak siz buraya kadar okuduklarınız sizi tatmin etmediyse ve kitabı artık okumam dediyseniz veya kitabı okuyup bitirdiyseniz buradan sonrasını da okuyun!
Şunu çok iyi anlamalısınız ki ortada gerçek bir dava yok! Bay K. toplum baskısı ve olayların gidişatına etki yapmaması ile yavaş yavaş davayı bir saplantıya dönüştürüp olmayan cezayı beklemeye başlamak gibi bir duruma düşüyor.
Şunu unutmamak gerekir ki;
Bir insanla çok konuşursanız sadece başını şişirirsiniz ama onu delirtmek isterseniz onunla hiç konuşmayın.
Kitap ile asla eş değer tutmasam da romanın Orson Welles tarafından uyarlandığı yapıt olan The Trial(1962)(Le procès) izleyebilirsiniz.
