Otobüsle Konya'dan Van'a giderken yan koltukta seyahat eden emekli öğretmen Sinem teyze ile tanıştım.
Sinem teyze genç yaşta bir oğlunu kaybetmiş ve bana çok benzediğini söyledi.
Şimdiki gençliğe anlam veremiyorum, saçma sapan şeylerin peşinde koşuyorlar dedi.
Oku dedi, oku oku... Çok zengin bir kütüphaneye sahip ol. Sevilmek, sayılmak, dinlenmek istiyorsan oku dedi.
Bu yobazlıktan, bu cehaletten bu şekilde kurtuluruz.
Kendisi evladına karşı çok katı bir annelik yapmış ve pişman. "Ben çocuğuma sevgi gösteremedim" dedi ve ekledi "siz sevginizi her zaman belli ettirin. Sevdiğinizi söyleyin, insanları sevindirin ve bu işi yarına bırakmayın, geç olabiliyor..." Dedi ve Adana'da indi.
Yarın geç olmakla meşhurdur arkadaşlar unutmayın!