Kudüs’süz ve İstanbul’suz aşk yoktur.
Bir ağacın altındayım,
İkide bir, yüzüme en ince ipekliden daha ince bir şeyin,
Usul usul, değip değip çekilmesi gibi.
Gün boyu, hep Medine’yi düşünmüştüm.
Geçmiş zamanla kolkola akıp gidiyor şimdiki zaman.
Ümmet Şövalyeliği gerekli dünyaya.
Harflerin derin katmanlarında şifalı sülük bulunur.
İnsan, buraya!
Yumruk, havaya!
| Nuri Pakdil