Çocukluğumuzun en afili günlerini geçirdiğimiz mahalle araları derin bir sessizliğe gömülüverdi bir gün. Teknolojinin karşı konulmaz ilerleyişine birer birer yenik düştü sokaklar. Önceleri birbirimize anılar anlattığımız kaldırım taşları, şimdilerde öksüz ve yetim kalmış durumdalar. Bir tek çocuğa bile aç oracıkta belediye tarafından yenileriyle değiştirilmeyi bekliyorlar.
@0merserkan