En büyük, en ulu, en yüce irfana ulaşmak için aşkta kök salın!
Okurken keyif alacağınız her cümlenin yüzünüze çarpacağı esaslı bir eser. Mana ikliminde tefekküre sebep olacak çok güzel ifadeler bulunmakta. Olaylara farklı manevi pencerelerden bakan Simone Weil açıkçası beni şaşırttı. Kendisi katolik inancının öngördüğü Tanrı tasavvuruna bağlı kalması buna mukabil anlattığı genel manevi öykü ilahi dinimiz islamdaki zihnimizin barındırdığı Allah kavramına çok daha uygun. Bu kitapla daha önce tanışmak isterdim ama artık sık sık beraber olacağız. Geç bulduk, kolay kaybetmeyelim.
PEDRO PARAMO
Yazar: JUAN RULFO
Çeviri: SÜLEYMAN DOĞRU
DOĞAN KİTAP 3. BASKI
*** İYİLİĞİN KARŞITININ HİÇBİR GERÇEKLİĞİ YOKTUR.
ÖKLİD
130 Sayfalık bir kitap Pedro
Dünyanın sonundaki bir İskoç uçurumunun rüzgarlı kıyısında omuzlarına pikeler atmış, iki sandalyeye karşılıklı oturup yüz yüze derin bir sohbete tutulmuş iki insan; biri siz biri Simone Weil. Bu kitabı okurken içime doğan hissiyat tam da buydu. Yazarla yaşama dair edilebilecek en derin,anlamlı sohbetleri ediyormuşsunuz hissi veren kitaplar ne güzel sarıp sarmalıyor ruhu! Elli altı sayfada sanki bir ömür üzerine düşünsen rahatça cevaplayamayacağın sorulara cevap ışığı yakan bir eser Allah Aşkı Üzerine Düzensiz Düşünceler. Tarih boyu bir türlü çözüme kavuşamamış meselelerden olan ‘kötülük problemi’ne olanca samimiyetiyle naif ama ayakları güçle yere basan çözümler öneriyor Weil. İnsan okudukça o ana kadar içini acıtan ne varsa yaşadığı sanki serin bir nefesle üflenerek bi yandan da iyi edici bir merhemle yaraları tedavi ediliyormuş gibi hissediyor; mutsuzluğuna bir anlam buluyor, saçları okşanmış gibi geliyor...Bu kadar rafine ebatta bir kitabın bu kadar ‘büyük’ hissettirmesi Weil’in ne denli büyük bir ‘kavrayış’a sahip olduğunu gösteriyor bence.
Varoluşçu felsefenin okuyucuları için esasında hayattan en azından bir kez, yere seren okkalı bir tokat yemiş herkes için muhakkak okunması gerektiğini düşündüğüm düzyazı formunda şiir kitabı; mutlaka edinin.
Sosyal medya insanlarının etkileşim ihtiyaçlarını karşılayabilecek pek çok aforizmayı metin aralarında taşıyan bir eser. Velâkin Simone Weil'in o tespitlere ulaşmak için çektiği acı, taşıdığı birikim modern insanın "kişiliğe" tapınmasını yüzüne bir tokat gibi vuruyor. Aynadaki aksinizi paramparça etmeye hazırsanız okumalısınız. Zihinlerimize zorla yerleştirilmiş hak, adalet, demokrasi gibi kavramları bundan daha derin bir şekilde allak bullak eden bir şey okuduğumu hatırlamıyorum. Bununla birlikte hakikat, kutsal, iyi gibi kavramların bildiğimiz kapsamının dışında yorumlanabileceğini de öğrenmiş oldum.
Kişi ve kişiliğe olan bağlılık, düşünce ve inançlarınızı sarsmak için okunması tavsiye edilir.
Simone Weil, Kişi ve Kutsal kitabında hak ve adalet yakarışı arasındaki farkı incelerken bir yandan hukuk, Marksizm ve dönemin işçi hareketlerinin eleştirisini yapmıştır (bana kalırsa evrensel bir eleştiri gerçekleştirmiştir). Çeliştiği hususlar olmakla beraber özellikle ceza kavramına bakış açısı ve kişinin arzularından ve bencilliklerinden sıyrılıp hiçlikte bulacağı iyiliği, iyiliğin aşkın bir şey olduğunu ve ona niçin intikal etmemiz gerektiğini anlatışı ile kişi ve topluma bakışımı etkiledi. Tavsiyem sakin bir kafa ile üzerinde düşünerek okumanız zira takip etmek biraz zor ve pek de basit bir metincik değil.
Kitabın üç bölümden oluştuğu göz önüne alınırsa son bölümde kitabın içine daha çok dahil olduğumu/hissettiğimi söyleyebilirim. Teslimiyet, itaat, mutsuzluk kavramları etrafında Weil’in Tanrı-İnsan ilişkisini ele alışı ise tek kelimeyle etkileyici...