Sinağrit babaya büyüyen gözleriyle, “Bizi kurtar şu lanetlemeden,” der gibi bakıyorlardı.Sinağrit baba düşünüyordu. Gidip o yakamoz yapan misinaya bir diş vurdumuydu, tamamdı.Ama hiçbirini kurtarmıyor, hareketsiz duruyordu. Sinağrit babanın bildiği bir şey daha vardı. Bir kişinin aklıyla hiçbir şeyin halledilemeyeceğiydi…