Oltada balık olmak
Sinağrit babaya büyüyen gözleriyle, “Bizi kurtar şu lanetlemeden,” der gibi bakıyorlardı.Sinağrit baba düşünüyordu. Gidip o yakamoz yapan misinaya bir diş vurdumuydu, tamamdı.Ama hiçbirini kurtarmıyor, hareketsiz duruyordu. Sinağrit babanın bildiği bir şey daha vardı. Bir kişinin aklıyla hiçbir şeyin halledilemeyeceğiydi…
Ölmeden Evvel
Ölmeden evvel adama bir daha baktı. Namuslu, cesur, cömert ölecek olan bu adamın hakikatte korkakların en korkağı, namussuzların en namussuzu olduğu alnından okunuyordu. Bu adam o kadartalihliydi ki daha ikiyüzlülüğünü kendi kendisine bile duyacak fırsat düşmemişti. Yoksa Sinağrit baba yakalanır mıydı.
Kimdi, neydi? Sinağrit Baba da bilemezdi. Ama, belki de ölünceye kadar cömert, cesur, mağrur yaşayacak olan bu adamın şu ana kadar bir defa bile bir imtihana sokulmadığını anlamıştı. Belki de sonuna kadar bu imtihandan kurtulacaktı.
Sinağrit Baba son nefesini, böylece hiçbir insanlık imtihanı geçirmemişin sandalında pişman ve mağlup verdi.
Sinağrit Baba onları kurtarmanın bu kadar kolay olduğunu biliyordu ama bildiği bir şey daha vardı, o da ister su, ister kara, ister hava, ister boşluk, ister hayvan, ister nebat âleminde olsun bir kişinin aklıyla hiçbir şey halledilemeyeceğini bilmesiydi.
Cumhuriyetimizin 100. Yılında Sait Faik Abasıyanık.
Öykü, yazarın perspektifine teslim olmaktır. Bu teslimiyet, çok değerlidir.
Ben sadece Sait Faik Abasıyanık'ın perspektifine teslim olmami kendisine de teslim olmaktan gurur duyarım. Cumhuriyetin 100. Yılında kitap okuma alışkanlığımız halen daha devam ediyor ise, bunun başlıca mimarlarından, tuğlası en kalın olan bana göre Sait Faik Abasıyanık'tan başkası değildir. Bu kesinlikle öznel bir görüştür. Hiç Sait Faik Abasıyanık okumamış okur da olabilir. Ancak okurun diğer okuduğu kitabın yazarı muhakkak Burgazada'da annesi ve köpeği ile yaşayan bu adamdan etkilenmiştir. Albert Camus, Sartre gibi yazarlar henüz tercüme edilmemişken Sait Faik buradaydı.
Sinağrit Baba ve Plajdaki Ayna en sevdiğim iki öyküsüdür. Bugün Türk Edebiyatından alnımız açık, göğsümüzü gere gere bahsediyorsak en büyük pay sahibi Sait Faik Abasıyanık'tır.
Teşekkür Ederim.
Posta Müvezzili.
AGIT
Eski güzelliği kalmadı Burgazada'sının
Balıklar hüzünlü martılar hüzünlü
Denizin rengi bir hoş mavi
Eski güzelliği kalmadı Burgazadası'nın.
Topal Martı uçup gitti
Sinagrit Baba son verdi hayatına
En güzel karanfilleri kör Mustafa
Getirdi Sait'in mezarına.
Kiminle dertleşecek Barba Antimoslar
Kim anlatacak Dalgıç'ın hikayesini
Gayri Gdisya'nın yanık sesini
Sana duyuramaz poyrazlar lodoslar.
Özker YAŞIN
Sayfa 161 - Bilgi Yayınları, Beşinci Basım
Eylül 2000Kitabı okudu
... Hayır diyor Sait Faik (ya da Sinağrit Baba). İmtihan geçirmemişse anlaşılmaz. İnsanın kendisinde var olduğuna inandığı özelliklere gerçekten sahip olup olmadığının anlaşılması için ille de sınanması gerekir.
Sayfa 33
