Günahkârları cezalandırmak, tanrının işidir...
Bu yılın en sevdiğim romanı olarak ilan ediyorum bu eseri...
Emily Bronte'nin basılmış tek ve dünya edebiyatının en önemli eserlerinden sayılan, kitaptaki kişilerin , kendi çevresinde olduğu düşünülen, insanda kesinlikle çok çok farklı hisler uyandıran bir eser. Bazen saçını başını yolmak isteyeceğin türden , intikam ateşi , bazen Allah'ım nasıl güzel ve anlamlı bir aşk kitabı diyor insan okurken. Yazarın anlatım gücü ve kaleminin insanda bıraktığı tat , kesinlikle hafife alınacak gibi değil. Okurken, çok mutlu olduğum bir eser oldu. Ve kesinlikle 
Necmettin Savur 'unda dediği gibi Uğultulu Tepeler' de kayboldum ...
Hikayenin özeti aşk , kadınlı , erkekli aşkın çıkmaz sokakları.. Gurur , gösteriş ama özünde hep bir parça vicdan ... Her kötülüğün sonunda keşke diyen karakter var eserde... Aşk zor mevzu , her dönemde de böyle olmuş. İnsanları büyük nefretlere , büyük intikam düşlerine iten bir olgu sanırım. Victoria döneminde bile böyle olmuş... Baş kahramanımız da çok aşık bir adam ... Üzülerek ayrıldım kitaptan , keşke bitmeseydi :( tekrar teşekkür ediyorum, bana bu eseri okumam icin , içime ilham perileri salan arkadaşım Necmettin Savur sen kitabı anlatırken, hissetmiştim. Ancak bu kadar güzel olabilecegi aklıma gelmemişti.
Bana kalırsa herkes okumalı bu eseri. Bu dünyadan çok aşık , kimsesiz , kimsesizligin verdiği eziklikle , intikam ateşinin ağına düşmüş bir Heathcliff geçmiş ... Yakıpta geçmiş...
#214866215
#214588651 bende inandım :)
