duygusallasmis duygularv1 (buyudukce her sey karmasiklasiyor)
bu gunlerde kendime itiraf ettigimde zoruma giden bir sey var “ben büyümekten korkuyorum”
cünkü büyüdükce her seyin karmasiklastigini hissediyorum zaman geçtikce büyüyorum gercegi aklima geldikce göğsüm daraliyo neves alamiyorum belki de büyümekten bu kadar çekinmemin altinda yatan sey gençliğimi istediğim duygularda yasayamiyor olmaktir. bilmiyorum, mesela su an tek derdim sinavlarima calismak sinavlarimdan yüksek not almak, dizi film izlemek, aşk acisi cekmek, sims oynamak vb ama büyüdükce bunlarin bazilarini belki de benim günlük dertler diye adlandirdiğim artik benim olan dertlerimin bazilari gidecek ve yerine tatsiz tuzsuz dertler gelecek büyüdükçe her şey karmaşiklaşiyor. 1 sene sonra üniversite sinavina gireceğim üniversiteye gittiğim zaman artik büyümem ve artik baska baska cok yabanci dertlerim ve duygularim olacakmis gibi hissediom ben neden bu kadar hayattan kaçiyorum neden büyümek istemiyorum, neden korkuyorum