Sınıf Ozanı
Yoklama defterinden öğrenmedim sizi,
Benim haylaz çocuklarım!
Sınıfın en devamsızını
bir sinema dönüşü tanıdım,
koltuğunda satılmamış gazeteler...
Dumanlı bir salonda
kendime göre karşılarken akşamı,
Çınar Yayınları
Nazım Hikmet Ran
Türk edebiyatının değerli isimleri arasında yer alan hem siyasi görüşü hem de eserleriyle tarihe damgasını vuran, mavi gözlü dev adam Nazım Hikmet Ran, aslında 20 Kasım 1901’de Selanik’te dünyaya gelmiş fakat doğum tarihi nüfusa 15 Ocak 1902 olarak kayıt ettirilmiş değerli, önemli ve unutulmaz bir şairimizdir. Doğumgünü münasebetiyle saygı,
Soylu eşkiya: #İnceMemed
Yaşar Kemal ve onun tanıştırdığı İnce Memed'le yaptığım aşağı yukarı 70 günlük, 2161 sayfalık yolculuk dün gece bitti ama bitmemesi gerektiğine inandığım bir anlatı ve destandı kim bilir belki bir gün bir destancı çıkar kalınan yerden devam eder İnce Memedleri yaşatmaya!
Sanmayın ki "İnce Memed" yaşamış, gerçek
Nazım Hikmet Ran
Türk edebiyatının değerli isimleri arasında yer alan, hem siyasi görüşü hem de eserleriyle tarihe damgasını vuran mavi gözlü dev adam Nazım Hikmet Ran, aslında 20 Kasım 1901’de Selanik’te dünyaya gelmiş fakat doğum tarihi nüfusa 15 Ocak 1902 olarak kaydedilmiş değerli üstat, ölümsüz eserleriyle unutulmaz yüce şairimizdir. Doğumgünü münasebetiyle
Kısaca Hesiodos! İleri dönüp bakmalık ileti
Hesiodos kimdir, kim değildir?
Homeros'la onu ayıran nedir?
Hesiodos'u tanıdık bir dereceye kadar: denizüstü alış verişe ayak uyduramamış, bir kıtadan öbür kıtaya geçerek ekmeğini topraktan çıkarmaya çabalayan bir göçmen ailesinin çocuğudur. Çevresi tümüyle sevimsiz ve yabancı görünür gözüne. Yaşamının tatsızlığını imgelem gücüyle süslemeye
Şiire bakış
İkibinbeşyüz yıl öncesinden sesleniyor Platon : sınıf kavgasında silâhtır şiir.» Öğrencisi çok okumuş Aristoteles’se, insanın içini kötülüklerden arıtan bir sağaltma aracı gözüyle bakıyor şiire. Geleneksel ön yargılardan kurtulmak için uyanık şiiri salık veriyor Voltaire. Dinsel bağnazlıkların yerine hoşgörünün kökleşmesini istiyorsak, geniş görüşlü ozanları kazanalım, diyor Lessing. Sağlam törelerin yayıcısı, Fichte’ye göre şiir. Schleiermacher, din duygusunu pekiştirmekle görevlendiriyor ozanı. Hegel’de şiir, akılsal evren gelişmesinde bir basamak, henüz kavramlaşmamış bilgilerimizin hazırlayıcısı. Evreni baştan-sona yoğuran bir köristemeden, geçici bir süre için de olsa, kaçmak için, sanat döşeğinde, şiirin yumuşacık yatağında nirvana’ca bir boşluğa dalmak gerekir Schopenhauer’e göre. Yaşamaya eveti onayladığı, güç istemini arttırdığı oranda şiire saygı duyuyor Nietzsche. Ahlâkça yararlı, hoşagitme yönünden doyurucu olabileceği ölçüde şiire vazgeçilmez bir şey gözüyle bakıyor Santayana. Tolstoy’a göre, herkesin payaldığı bir din bilinci aşılayarak insanlar arasında ortaklık kurar büyük şiir.
“Hesiodos Eseri ve Kaynakları” isimli kitaba yazdığı önsözde;
“Onlarla iki ayrı çağ, iki ayrı dünya, iki ayrı insan görüşü, daha da ileri giderek iki ayrı sınıf çıkıyor karşımıza diyeceğim. İlk bakışta, iki ozanın yapıtları değer ölçülerine vuruldu mu, daha yeni olanı daha eski, daha sonra geleni daha geri sayılabilir. Homeros’tan Hesiodos’a değin bir gerileme olmuştur sanki… İyonya’ya kıyasla Yunanistan bir çağdaş aydınlık dönemi karşısında Orta Çağ karanlığını simgelemekteydi. Diniyle, yaşayışıyla, töreleri, ürünleriyle de kanıtlanabilir bu gerçek… Bu gerçeğe Homeros ile Hesiodos arasındaki ilişkiden daha iyi örnek bulunabilir miydi? Biri şairlerin şahı, öbürü hantal, soluğu kıt, becerisi az bir köylü ozanı” -
