Anlatmak için söz gerekmiş, doğru. Lakin anlamak için söz lüzumsuz... Ağlamak gerekmiş.
Ağladım ve anladım.
Sayfa 18Kitabı okuyor
Deniz kıyısındaki şehirlerde yaşayan insanlar, kendilerinden başka kimsenin bilmediği bir sır gibi, bazen kederden, bazen sevinçten, bazen de yalnızca gözlerini şenlendirmek için sahile otururlar. Öyle anlar olur ki, hiç tanımadıkları birine dert anlatma isteğiyle dolar yürekleri…
Çok yoğun zamanlardan sonra ilk boş günümde sadece yağmurla
Her neyse, gönlüne söz dinlet. Sabret, kalbinde sır olarak sakla ve onu hayal ederken bile günaha bulaştırma hülyâlarını. Aşk dile düşürmek olmamalı can parem.
Sayfa 28Kitabı okuyor
Alma, ne olacak? Ben de senin Yaşlanma Merkezi’ne aylık bağışlarda
bulunurum, hiçbir şey yapamazsın” dedi sırıtarak.
Ertesi gün Cumartesi’ydi, sabah uzun uzun uyudum. Saat dokuz buçuk gibi
ayaklarımı sürüyerek mutfağa girdiğimde çoktan bahçeye çıkmış olan çocukların
seslerini duydum. Etrafta olmaları çok güzeldi. Rachel araba kullanmayı,
Babadan Evliya Çelebi’ye Öğütler
Oğul! İnsan yoksul olabilir; ancak asla besmelesiz yemek yeme. Sırrın varsa sakın kimseye söyleme. Temiz olmadığın zaman sakın yemek yeme. Elbisenin söküğünü sakın üstünde dikme. İyi adını kötüye çıkarma. Kötüye yoldaş olma, zararını çekersin. Sen yürü ileri gözüm, kalma geri! Dostlar payına sarkma. Bir şey koymadığın yere el uzatma. İki kişi
Sayfa 18 - Destek Yayınları * Evliya Çelebi, Seyahatname‘den Seçmeler, Renkli Bahçe Yayınları, Basım Yılı: Ocak 2019, Hazırlayan: Mustafa Memluk, s.27,20 8,29Kitabı okudu
