Nefis terbiyesinde çokça anlatılan kudsi bir hadistir.
Allah (cc) nefse sorar; sen kimsin, ben kimim?
Nefis; “ene ene, ente ente; sen sensin, ben benim” der. Keyfiyeti Allah (cc) tarafınca bilinen bir süre, ateşle terbiye görür. Sonra Rab yine sorar, cevap değişmez.
Bu defalarca tekrarlanır, her defasında cevap aynıdır;
Nefis; “Sen sensin, ben
Mükemmel bir final kitabıyla geldim bugün size. Bu kitabı uzuun süredir bekliyordum ve beklediğime o kadar değdi ki.. Kitabı bitirdiğimden beri çok yoğun duygular içindeyim ve ne söylesem az gelecek gibi hissediyorum.
Öncelikle karakterlerden başlayayım. Vitale eşi benzeri olmayan bir karakter. Zaten seviyordum kendisini ama son kitapta gönlümü resmen fethetti Değişmeye çalışıp da değişmeyen o halleri.. Karissa benim her zamana nötr olduğum bir karakterdi değişen bir şey olmadı. Lorenzo'yu gerçekten sevdim ve kitaplarını çok merak ediyorum. Ama şimdilik gözümde bir Vitale değil.
Kitap boyunca Vitale'in Karissa'nın köpeğiyle olan muhabbetine bayıldım. Özellikle finaldeki olayları.. Gerçekten çok iyiydi. Zaten kitap baştan sona iyiydi.