Bazen her yerin anlamsız sis bulutları ile perdelenmesidir yalnızlık, bazen ölümün hiç kimseyi güldürmeyen bir piyes gibi vücudumuz her yerinde ulu orta sahnelenmesi...
Yalpalıyorum Allah’ım
Sis bulutları inmiş gibi zihnime
Eğrisini doğrusunu hesaplayamadığım ne varsa
Gelip zincire vuruyor düşlerimi
Düşene tekme tokat dalan bu dünyada
Bir bebeğin ilk adımları kadar tedirgin kalbim..