Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.6
Okurun zevkini kaçıracak sürpriz bilgiler içermez.
İntihar..?
Üstünkörü Sisifos Söyleni nedir iliştiriyorum: Sisifos (S), Zeus’u (Z) kızdırıyor. Z’da S’u, bir kayayı hayat boyu itmekle cezalandırıyor. Öyle ki; S, kayayı ne zaman zirveye getirse, Kaya tekrar başlangıç noktasına geri dönüyor ve S, kayayı tekrar zirveye çıkarmakla uğraşıyor.
Amma ve lakin sağlam cezanın bilançosu farkındalıkla suya düşüyor.
S, bir anda tüm geçmişini, geleceğini ve yarın ne yapacağını, yani aslında ölene kadarki tüm yazgısını bildiğini fark ediyor. Beş öğün kaya itmek.
Farkındalığı Camus anlatsın gücüm yetmiyor. “Sisyphos’un bütün sessiz sevinci buradadır. Yazgısı kendisinindir. Kayası kendi nesnesidir. (buraya dikkat)-Aynı biçimde uyumsuz insan da, sıkıntısı üzerinde gözleme başladığı zaman, bütün putları susturur-.”
“Bundan böyle, efendisiz olan bu evren ona ne kısır görünür, ne de değersiz..Tepelere doğru tek başına didinmek bile bir insan yüreğini doldurmaya yeter. Sisyphos’u mutlu olarak tasarlamak gerek.”
Özetle; başkaldırmak istiyorsan intihar kurtuluş değil kaçıştır. -Çabalamak, umut etmek, farkına varmak..- hayat karşınıza, üstesinden gelemeyeceğinizi düşündüğünüz bir sürprizle çıkarsa bu şeytan üçgeniyle şeytanın bacağını kırın. Efenim ne demişler “çivi çiviyi söker” :))
Umudun var oluşunun yadsınamaz gerçekliğini kabul etmeli sanırım.
Ben yoruldum Camus gelme üstüme..
Yaşama nedeni denilen şey, aynı zamanda çok güzel bir ölme nedenidir de...
“Bir sorunun bir başka sorundan daha önce sonuçlandırılması gerektiğini neye göre kararlaştırmalı diye sorulursa, yol açtığı eylemlere göre diye yanıt veririm. Hiç kimsenin varlıkbilimsel bir kanıt uğruna öldüğünü görmedim. Önemli bir bilimsel gerçeğe varmış olan Galilei,
Sisifos'u Mutlu Olarak Mı Tasarlamak Gerekir?
Sene 1942, Sisifos Söyleni’nin basım yılı. Aynı zamanda II. Dünya Savaşı’nın gittikçe acımasızlaştığı yıllar… İnsanın değerinin sorgulandığı ve adeta bir hiçmiş gibi sokaklara fırlatıldığı yıllar… O gün yaşayanların bir ertesi gün yaşayacağının hiçbir garantisi yok. Silahlar evlerinin kapılarına kadar dayanmış...
Bu inanılmaz buhranın yarattığı
#kitapyorumum
#tersiveyuzu
#camus
* Camus'nun henüz yolun başındayken yazdığı denemelerden oluşuyor kitap. Yaşam, ölüm, yalnızlıkla ilgili gözlemlerini anlatıyor. Hemen bütün yazarların işlediği ortak temalar elbette farkı var diğerlerinden. Varoluşçuluk ve Nihilizmin etkilerini bolca görüyoruz. Amacı, hayatı diğer insanların anlamlandirdigi gibi değil farklı anlatmak. Olaylara yaklaşırken toplumu ve dini değerleri bir tarafa bırakır Camus. Herkes gibi yaşar ama anı yaşar geçmişi ve gelecegi değil.
* Yazarın üzerinde durduğu iki kavram var : basitlik ve bilinclik hâli. Hayatın gerçek ve bir o kadar da basit olduğunu ve bunların riyakarlikla suslenmedigi zaman derinliğin kavranacagi algısı. Örnegin bir idam mahkumu için,
" Topluma borcunu ödeyecek." demek yerine
" Kafası kesilecek. " demenin açıksözlülüğü. Çünkü dünya basittir ve insanlar da basit olmalıdır.
* Kitapta işaret edilen başka bir şey ise önsözde belirtiği gibi Tersi be Yüzü 'nden sonra Sisifos Soyleni'sini okumak. Zira iki kitap da birbirini tamamlıyormus.
* Kitapta beğendiğim çok fazla cümle oldu bunların bazıları :
Varlık fazlalığı başlar başlamaz yok olan özgürlüğün cimrisiyim.
Benim yaşadığım yoksulluk bana hıncı öğretmedi tam tersine belirli bir sadikligi, bir de sessiz bağlılığı öğretti.
Yalnızlık varsa bir cennet düşler gibi düşleyebilir insan onu.
Ölüm herkesin başında ama herkesin ölümü kendine göre.
Ben seçmeye boyun eğmek Istemiyorum!
Varoluşun sancılarını hissedeceğiniz bir başucu klasiği bana göre. Varlıkçıların temel kaygılarını besleyen ana artel yaşam ve ölüm diyalektiğidir. Aslolan yaşamaktır ama ölüm bunu anlamsız ve uyumsuz kılmaktadır. Camus tamda burada us'un formel mantelitesini terk edip us dışılığa berrak bir geçiş yapıyor. Bilincimize indirgeyemediğimiz mantıksallığa baş kaldırdırdığımızda uyumsuz insan oluruz. Burda 2 seçenek karşımıza çıkar. İntihar ve uyumsuz bir yaşam. İntihar aslında bu us dışılığı gereksiz kıldığı için anlamsız ama kişisel tercihle pekâla açıklanabilecek bir olgudur. Uyumsuz bir yaşam ise acılar ve kıvranışlarla dolu bir acze kapı aralayan merhale olarak karşımızda kalır.
Kitabı beğenmedim. Albert Camus'un daha önce okuduğum kitaplarına benzemiyor. Karmaşık bir dili var. Tahsin Yücel'in güzel çevirisine rağmen defalarca okuduğum sayfaları oldu anlamaya çalışmak için. Güzel bölümleri vardı ama dediğim gibi kitabın geneline göre çok azdı. Nobel edebiyat ödülü almış zamanında. Taaa 1957 de. Bilemiyorum belki de benim zefkime uygun bir kitap değildi.