Ne güzel seni sevmek böyle uzaktan
Ve seni düşünmek bir çocuk hevesiyle...
Sayfa 28Kitabı okudu
Mustafa Kemal Atatürk...
“Bir sene evvel Mustafa Kemal İstanbul'dan giderken ne vardı? Sebebi ne kadar geniş ve yüce bir emel olursa olsun hiçbir şey, değil mi? Fakat Erzurum, Sivas, Ankara... Anadolu'nun bu üç büyük şehri üç aşamadır ki geleceğin en önemli bir devletinin esaslarını kurmuştur.
Erzurum, Sivas, Ankara... Erzurum'da emekleyen çocuk, Sivas'ta okula başladı ve Ankara'da subay çıktı…”
Sayfa 175Kitabı okudu
Erzurum'u tek geçerim!
Sivas'ın bir soğuğu olur arkadaş, dile getiremezsin yani. Erzurum’un adı çıkmış. O soğukta bu yavrular beş gidiş, beş geliş günde on kilometre yürüyor.
Sayfa 93
Bektaşilik
“Bir zamanlar, padişahların bile hürmet edip destek verdikleri Bektaşilik, 19. yüzyıla gelindiğinde amacından çıkan yeniçeri ocaklarının kanlı bir şekilde ortadan kaldırılıp dağıtılması sonrası zor duruma düşmüştü.
Yeniçerilerle bağı sebebiyle, etkilerinin azaltılması için bütün Bektaşi Tekkelerinin kapatılmasına karar verilmişti.
II. Mahmud’un fermanı ile yüzyıllar boyunca devlete hizmet eden Bektaşilere reva görülen sadece bu olmamıştı. Bazı tekkeler başka tarikatlara devredilmiş, bazıları yıktırılmış ve bazıları da kapatılıp Bektaşi Babaları da Anadolu’nun farklı bölgelerine sürgün edilmişti.
Bunun üzerine, inançlarını yaşamak, âdetlerini sürdürmek isteyen Bektaşiler, devletin merkezinden uzak olan Arnavutluk’u kendilerine yurt edindiler. Arnavutluk dışında Bosna, Yunanistan, Yanya ve Girit, Bektaşilerin inançlarını yaşamak için seçtikleri diğer yerlerdi.
Bu fermandan sonra Anadolu’da özellikle kırsal dağlık bölgelere yerleşen Bektaşi Babalar; Kırşehir, Nevşehir ve ağırlıklı olarak Sivas topraklarına yerleştiler. Kurdukları ocaklarla Bektaşiliği yaşamaya ve yaşatmaya devam ettiler.
1925 yılında 677 sayılı Tekke ve Zaviyeler Kanunu yürürlüğe girdi. Bütün tekkelerle birlikte Hacı Bektaş merkez tekkesinin de kapısına kilit vuruldu. Bu arada Bektaşilerin Türkiye’deki önderi Salih Niyazi Dede, 12 Halife Baba’ya veda konuşması yapıp, başını alarak Arnavutluk’a göçtü. Kendisini dinleyenlere verdiği öğütse: ‘Başınızın çaresine bakınız!’, oldu.”
Sayfa 20Kitabı okuyor
Bir Sivas kilimi dokur gibi gönlümce
Renk renk, nakış nakış seni dokudum
Bir Türk için İzmir ne ise Sivas da odur. Diyarbakır ne ise Samsun da odur...
Sayfa 152
