İnanma, geçidin sonunda çıkış yok.
O iki çıplak adam da seni orada beklemiyor
Sessizlik farklı bir anamnezdi
Son konuşan, ilk sözü etmiş demektir
Bundan sonra yüzümde facia beslemeyeceğim
Kalbimi blues zindanlarında boğdurdum
Uzun bir yazıda gözden kaçan bir firari harfim
Ne benle başlıyor kelime ne de benle bitiyorr
Bu gezegenin tozuyum kendimi yine sileceğimm
Sana gelmiyorum bu yara başka hastalıktan
Bir habra bile değilsin ben içeri girerkenn
Ben dışarı çıkarken fil mezarlığı arlık yüzün
Yüzümü yüzüne yeni yıkanmış kefenn
şeklinde seriyorum boyunca, iyi
Aşktan bana her mevsim çığ düşüyor
Aşkın mı? Böyle bir şarkı dinlemiştim
Ne kimse söylüyordu ne de ben eşlik ediyordum.