Mavi bir gecede parlayıp siyah bir gecede sönen umutların anlatısı...
Mai ve siyah bir Servet-i Fünun dönemi yazarı olan ünlü 
Halid Ziya Uşaklıgil tarafından kaleme alınmış bir eserdir. Kitaba geçmeden önce biraz Servet-i Fünun döneminden bahsedeceğim ki kitap daha iyi anlaşılsın...
Servet-i Fünuncular 1891 yılında yayımlanmaya başlayan Servet-i Fünun dergisi etrafında toplanmış bir topluluktur. Bu dergi, 1896 yılında derginin
Mezarlık Kitapları (Bir Öykü Denemesi)
Hızlı hızlı yürüyor bir taraftan da adres arar gibi etrafına bakıyordu kadın. Siyah saçları, siyah paltosu, siyah çizmeleri ile dikkat çekici bir güzelliği vardı. Alımlı yürüyüşü bulunduğu yere hiç uymuyordu, burada daha çok acıdan omuzları düşmüş insanlara rastlanırdı. O acısını çekmiş yasını tutmuştu, şimdi daha çok vereceği hediyenin heyecanını
Bir de rengi... O yaşa dek hiç siyah insan görmemiştim. Benim büyüdüğüm kültürde kara derili insanlar bir dudağı yerde, öbürü gökte cinler olarak ya masallarda, ya da yağmurla birlikte camdan bakan simsiyah "arap kızları" olarak tekerlemelerde anılırlardı. Gururla yineledim:
"Mabel!"
"Senin adın Mabel mi?" diye hayretle sordu.
"Hiç de bile değil! Benim adım Tuna!" diye bağırdım.
"Mabel demiştin de..." dedi dudak bükerek.
Bakışlarında yine o baştan çıkarıcı kafa tutuş canlandı. Avucu-nun içindeki o şeyi okşamaya başladı. O zaman elindekinin beyaz, yedi-sekiz santim çapında, daireden bozma elips şeklinde, ince bordo damarları olan bir taş olduğunu gördüm. Zor yumurt-lanmış küçük bir yumurtaya benziyordu. Demek bu kız bir taşla konuşuyordu!..
"Ama sen de Ada demiştin..." derken geç de olsa kavramıştım.
"Senin adın Ada mı yani?"
O zaman gülümsedi
Kur’ân-ı Kerîm’de terim niteliğinde olmak üzere hesap kavramı fiil ve ism-i fâil şeklinde geçtikten başka hesap kelimesi yer aldığı kırka yakın âyetin çoğunda yine terim anlamında kullanılmıştır. Bunların dördü yevmü’l-hisâb (hesap günü), biri yevme yekūmü’l-hisâb (hesabın kurulacağı gün) terkipleri içinde geçmektedir (bk. M. F.
