( kitabın ozeti niteliğinde)
“-mustafa mond üçüyle de el sıkıştı; fakat konuşmasına vahşi'ye hitap ederek başladı. "demek
uygarlıktan pek hoşlanmadınız, bay vahşi," dedi.
vahşi, denetçi'ye baktı. kendini yalan söylemeye, kabadayılık taslamaya, somurtkan bir biçimde
tepkisiz kalmaya hazırlamıştı; fakat denetçi'nin yüzündeki güleryüzlü
Sayfa 225
Kafası çağın ötesine şahlanmışken, gönlü çağın eskisine mıhlanmıştır Haziranımın. Böyle leziz Türk kahvesi pişirmeye, alengirli tatlılar yapmaya, tığ işi örgü örmeye, oradan buradan antika eşyalar toplamaya, Kapalıçarşı'dan kumaş alıp giysi diktirmeye, ney üflemeye, türkülere, Fuzuli'nin mesnevilerine, Ahmet ;Hamdi Tanpınar'ın şiirlerine, Tomris Uyar'ın öykülerine, Tomris Uyar'a yazılan şiirlere ve Tomris Uyar'a şiir yazan şairlere, Neşe'nin konuşması gibi yazan Sevgi Soysal'ın öykülerine, kalem-kağıt-insanla var olan edebiyatın ilkelliğine, beden-elişi çalgı-insanla var olan müziğin tanrısallığına, Nina Simone'un sesine, saman kağıtlara, ağır aksak İstanbul vapurlarına, siyah beyaz fotoğraflara, el emeği göz nuru resimlere, simitçilere, Beyoğlu tramvayının koltuklarına, kuruyemişçilere, bayramlara, semaverlere, mektup yazmaya, mektup göndermeye, en çok da mektuba pul seçmeye, uzunçalarlara, ağaçlara, belki insandan bile eski olan rüzgâra delidir Haziran.
Sayfa 201
Yazan kalem siyah..
"Yazan yazıcının kalemi kırılsın." (...)
"Yazılarımız..." dedi. "Kalemleri kırılası yazıcılar! Kırılsa, bir daha alırlar. Onların görevi yazmak. Bizimki de yazılanı çekmek..."
Sayfa 167 - Literatür YayınlarıKitabı okudu
