Bugün Türkiye'de dinsel birçok uygulamanın Demokrat Parti ile hayata geçirildiği yanılgısı vardır. Halbuki...
17 Kasım 1947 tarihinde başlayan CHP'nin Yedinci Kurultayı partinin tüzük ve programında birçok değişikliğin yapılmasına neden oldu.
- İlkokullara din dersi kondu.
- İmam Hatip okullarına yeşil ışık yakıldı.
- Ankara'da İlahiyat Fakültesi kurulmasına onay verildi.
- Hacca gideceklere döviz verilmesi kararı çıktı.
Milli Şef İsmet İnönü artık seçim konuşmalarını "dinsiz" olmadıklarını ispatlamak (!) için, "Allahaısmarladık" sözüyle bitiriyordu!
O dönemde devletin tehlike algısı da değişti: Yeni tehlike irtica değil komünizm idi.
Bu sebeple yoksul köy çocuklarına öğretim-eğitim olanağı veren Köy Enstitüleri bile yok edildi. 1947 Komünist Tevkifatı yapıldı; sosyalist partiler, gazeteler, dergiler, sendikalar kapatıldı. Çok partili siyasal yaşamda solculara / sosyalistlere yer yoktu.
Sayfa 25 - Kırmızı Kedi Yayınevi: Birinci Basım: Şubat 2013Kitabı okuyor
Necmettin Erbakan ilk, orta, lise ve üniversite öğrenimini laik, çağdaş koşullarda yaptı. Her ne kadar çocukluğunda Kuran kursuna gittiğini söylese de bunun doğruluğunu tespit edemedim. Bildiğim, Türkiye'de o yıllarda Kuran kursları yoktu. Öyle ki, 1927 yılında ilkokullarda konan haftada bir saat din dersleri uygulaması bile 1930 yılında kaldırıldı.
Sayfa 20 - Kırmızı Kedi Yayınevi: Birinci Basım: Şubat 2013Kitabı okuyor
minimal ütopya
Çok param olsa bir köy inşa ederdim. Komşularım sanatçı, öğretmen, emekçi esnaf, koşulsuz özgürlüğe inananlar ve her gün sokakta cıvıldayan çocuklar ile güzel hayvanlardan ibaret. Ne siyaset konuşurduk aramızda ne de din. Tek derdimiz havanın ne zaman bozacağı olurdu belki. Arada filozoflar ziyaret ederdi bizi; akşamları kocaman bir sofra kurar, tüm köy halkı yer içerdik. Yeryüzünü yaşardık gökyüzünün hatrına. Birlikte üretir, birlikte tüketirdik. Köyü kurduktan sonra artan parayı yakardık. İçimiz ısınırdı. Kimse kimseye hükmetmez, kimse kimsenin kötülüğünü kurgulamazdı. İbadethane şartsa, devasa bir kütüphaneyi de içeren sanat merkezimiz yükselirdi köyün meydanında. O zaman ne seçim barajı konuşulurdu ne de çocuklarımızın geleceğinden endişelenirdik. Yağmur yağdı mı tek şemsiye altında toplanır, “Bayrağımız yok ama, şemsiyemiz var,” diyebilirdik.
Olurdu bu. Olur hatta.
Sayfa 217 - Can Sanat Yayınları, 4. BasımKitabı okudu
.
Türklerin Sünniliği benimsemesini izah eden batılılardan C. Cahen: Türklere her türlü dinî akım ulaşmış olmasına rağmen, onların din adamlarının tartışmalarıyla ilgilenmeyip, kendi inançları, yahut da siyaset gereği tutuculuğun savunucusu olduklarını; zira bu durumun Selçukluların Horasan'daki fetihlerine yardımcı olduğunu, onların siyasetin gereği olarak, o dönemde Islâm dünyasında yaygın hale gelen tutuculuğu benimsediklerini söylemektedir." Cahen'in bu iddialarına bakıldığında, Sünnîliğin tutuculuk gibi algıladığını, Türklerin Sünnîliği benimsemelerinin sebebi olarak da siyasî endişeleri ve yeni toprakları fethetme arzusuna bağlandığını görürüz. Aynı mantığı ve yaklaşımı Arap müellifi Abdulmecîd Bedevî'de de müşahede etmek mümkün. Müellif, Selçukluların Hanefîlik Mâturidiliği benimsemeleri, göçebe olmaları hasebi ile, fikri ve aklî yolla olmayıp aksine, hamâsî duygularla ve taklit şeklinde olmuştur, demektedir. Bu izahlara bakıldığında Türk göçebeliğinin iyice anlaşılamadığı ve "nomad"lıkla karıştırıldığı anlaşılmaktadır.
İkna olmaya hazır bir psikoloji din ve siyaset konusunda çok çabuk taraf olur.Ve bu çok ciddi sorundur.İlgili konuda ne duysa ne okusa inanır. Kolay ikna hayatın her alanında zaaftır.