Aliya İzzetbegoviç'in Türklere Yazdığı Mektup
"Merhaba efendim, ben Aliya. Aliya İzzetbegoviç. Bosna-Hersek'in cumhurbaşkanıyım. Sizi Devlet-i Aliyye'nin en güzel şehirlerinden birinden, Bosna Sarayı'ndan, sizin daha sık kullandığınız haliyle Saraybosna'dan selamlıyorum. Bu kısacık sohbetimizde, parçası olduğumuz Avrupa'dan, Avrupa'nın ve Batı'nın
Kardeşlerim, bilirsiniz ben yalan söylemem, her şeyi, ne bir eksik ne bir fazla, gördüğümce anlatırım sizlere. İnanın bana, Avrupa'da "şey'siz yaşamaktansa, ölmek için ateş borusunu alnına dayayan insanlar vardır. Çünkü Papalagi türlü türlü yolla zihnini bulandırır, sonra da kendi kendine, insan nasıl yemeden yaşayamazsa "şey"siz de olamaz der.
Bakın yalnızca size söyleyeceğim gerçeği, çünkü insanın ruhunu okuyorsunuz: Benim içimde boş laf da, iş de, yalan da, gerçek de hepsi bir aradadır. Hem de bütün içten pişmanlığımla.... İster inanın, ister inanmayın işte yemin ediyorum size, insanın karşısındakini aldatmak için gözyaşlarıyla, pişmanlık numaralarıyla birlikte söz ve yalan şeytanca (hem de tam şeytanca) bir düşüncede birleşirler! Yemin ederim öyle! Başka birine söylemem bunu, çünkü ya gülerler ya da yüzüme tükürürler. Ama siz prens, insanca yargılıyorsunuz.
Sayfa 396Kitabı okuyor
Alay etmiyorum. Siz anlamıyorsunuz, hepsi o kadar... Aslında anlayacak bir şey de yok ve bütün sıkıntı da işte bundan doğuyor. Ama inanın, bana sizin için... Neyse, her şeyi anlamamak daha iyi... Bütün bunların bir düş olabileceğini aklınıza hiç getirdiniz mi?
+18
Stolas gelmiş oldukları yere bakarken ürkmüş ve baykuş tüyleri kabarmıştı. 'Şey burası neresi?' 'İçeri geç sana göstereceğim bir şey var.' 'Burası baya karanlık ve...' (X) Stolas'ın beline elini koyarak içeriye sokmuştu. İçeriye doğru ilerledikçe karanlık Stolası daha da fazla ürkütüyor ve kaçmak istemesine
"Anlıyorum," dedim düşünmek için zaman kazanmak adına.
Doğruya doğru, kadını sevmiştim. Bugün gördüğüm adayların
içinde en iyisiydi. Hata şirketteki başka bir pozisyon için başvursaydı, diploması yeterli olduğu sürece gözüm kapalı işe alırdım.
Ama şoförüm olması... Garip geliyordu, yanlış hissettiriyordu.
"Bade Hanum," diye başladım ama kelimeleri bir an için
toparlayamadım. Boğazımı temizledim, tekrar deneyecektim ki o benden önce davrandı:
"Yoksa siz de kadınların iyi araba kullanamayacağını düşünen erkeklerden misiniz?"
"Hayr!" dedim telaşla.
"Konu o değil, inanın." Kadınlar hak-
kında o gekilde konuşulmasından da bir şeyi yapamayacaklarının ima edilmesinden de hiç hazzetmezdim. "Bunu söylediğim için
beni bağışlayın ama şoförlüğün sizin gibi bir kadın için uygun meslek olduğunu düşünmüyorum," dedim bir çirpıda. O itiraz
etmeye yeltenince müsaade etmeden açıklamaya çalıştım: "Anlamaya çalışın. Trafikte sürekli laf atacak olan terbiyesizlerden tutun
da... Ne bileyim, bu şirketteki insanlar arkanızdan dedikodu bile
çıkarır, başkanın oğlunu tavlamak için şoför olmuş diye. Dediğim
gibi, bağışlayın. Böyle konuşmak istemezdim ama tamamen sizin iyiliğiniz için..."
Sayfa 15Kitabı okudu
(İsrâ 17/107-109)
De ki: “Siz ona inanın veya inanmayın, şu bir gerçektir ki, bundan önce kendilerine ilim verilen kimselere (Hakk’ın kelâmı) okununca derhal yüzüstü secdeye kapanırlar.
Ve “Rabbimizi tesbih ederiz, rabbimizin vaadi mutlaka yerine getirilir” derler.
Ağlayarak yüzüstü yere kapanırlar; Kur’an onların saygısını arttırır.
O zaman ne diyoruz? Herkesin gerçekliği kendisine. :)
Beyin bize habire hikayeler anlatır ve her birimiz de anlattığı bu hikayelere inanırız. İster görsel bir yanılsamaya kanın, ister içine hapsolduğunuz rüyaya inanın, ister harfleri renklerle birlikte deneyimleyin, ister bir şizofreni atağı sırasında yaşadığınız sanrıyı gerçek sanın, beyin hikayelerini size nasıl sunarsa; siz de gerçekliğinizi o şekilde kabullenirsiniz.
Sayfa 82 - DomingoKitabı okudu
Elbette Kerim Ali ağabeyim de neler neler düşünmemişti ki. Onun okuması lazım diyordu, sizler siz güzel kızlar sevgiyle yetinmeyi bildiniz, ama gelecekte böyle olmayacak inanın, dünyamız değişiyor, savaşları çabucak unutur oldu insanlar... Okumalı meslek sahibi olmalı bu yeni insan. Bileğine altın bileziğini takmalı. Kız olsa da erkek olsa da artık böyle bu.
Sayfa 139Kitabı okudu
Dostoyevski'nin de "fiziksel nöbetleri" veya nöbetin başlangıcındaki "karmaşık zihinsel durumları" vardı. Bunlardan şöyle söz etmişti:
Siz sağlıklı insanlar, biz epileptiklerin nöbetimiz başlamadan az önceki saniyede neler hissettigimizi hayal bile edemezsiniz.. Bu mutluluk bir saniye mi, bir saat mi, yoksa bir ay mi sürer, bilmiyorum. Ama inanın bunu hayatın bütün zevkleriyle bile değişmezdim.
Sayfa 165
