Mesafeler olsa da sevebilir miydi insan? Mesafeler engel olabilirmiydi amansız sevgiye? İnsanın ruhu sevdiğinin kanıtı mıdır mesafe aşkları? Yanında birçok insan varken her insanda kilometrelerce uzaktaki insanın özelliklerini aramak mıdır sevgi? Hiç gelmediği hiç ayak basmadığı sokaklarda onu görme umuduyla insanlara bakmak mıdır? Elbet bir gün kavuşucağını bilip o günler için gün saymak mıdır? Ona bir şey olmuş mu diye saatlerce mesaj atmak aramak mıdır yoksa? Aşk ve sevgi bunların hepsini içinde bulundurur. Sevgi onun acısını kendi acın yapmak ve yaralarını sarmak için elinden gelen herşeyi yapmaktır. Onun yaralarını sen zarar görsen de kapatmaktır sevgi.İkiniz bir olup birbirinizin yarasını kapatmaya çalışırsınız ama yara zaten kapanmıştır. Bunu göremeyecek kadar sevmişsinizdir birbirlerini. O yanındayken onunla konuşurken bütün acılarından kurtulmuşsunuz aslında. Eğer yaralarınızı saramıyorsanız "Sen bırak tutunmayı dünya bizi sarmalar" dünya sizin yaralarınızı zamanla saracaktır. Tutunmayı inat etmeyi bırakıp acılarınızı zamana bırakmalısınız. O yaralar geçecek ama acılar hala içinizde kalacak. Sizi siz yapan o acılardır. O acılarla sizi seven birisi dünyanın en saf sevgisini taşıyan insanlardandır aslında'