98 Nobel edebiyat ödülü almış muazzam bir hikaye ile ayağımın tozuyla geldim bu kez...
Saramagoyu okumayı seviyorum.Çünkü,hayal dünyasında ki distopik hikayelerini okurken beynimin farklı bir kısmını çalışmasına yardımcı olmasına hayranım.Bahsettiği hikayenin alt metininde ki felsefesini anlamış olmak ve onu kendi kendime sorgulamak benim gelişmeme katkı sağlıyor bu da beni mutlu ediyor.
Gelişmeme katkı sağlayan eserleri okurken o eserleri yazan yazarlara olan minnetim çoğalıyor büyüyor ve satırlar sayesinde bolca anıyorum onları...
Nice faydalı eserlere rast gelelim diyor ve hikayeye geçiyorum,
Ölüm olmazsa ne olur? Sorusuna verilen cevabı okurken ikinci bölümde de; "Ben ölüm, gelmeden bir hafta önce sana mektup göndereceğim bakalım tutumun ne olacak?" Sorularının cevaplarını okuyoruz satırlar boyu...
Okurken düşünüyoruz,düşünürken de yazarın anlatmak istediği nedir acaba deyip daha çok anlamaya çalışıyoruz.Bu durum beni inanılmaz keyiflendirdi.
Anlatmak istedikleri çok basit aslında,evrenin ve hayatın doğal seyrine karşı çıkmak amacı...
Hikaye içinde kapitalizm sisteme,yönetime,dine,iki yüzlülüğe ince ince dokundurarak yaptığı eleştiriler muazzamdı.
"ÖLÜM" kelimesinin ö harfinin küçük yazılması hikaye boyunca noktalama işaretlerini çok fazla kullanmaması bile yazarın gösterdiği tepkidir aslında.Ölümü ben önemsemiyorum, sizde önemsemeyin der gibi okurlarına mesaj göndermesi de çok özgündü.
Seni okumaya,seni daha iyi anlamaya çalışacağım canım yazar...
İyi ki bu evren de yaşamış eserlerini bize ulaştırmışsın...
Sevgiler.
Okumama vesile https://1000kitap.com/bidunyakitapgrubu a minnettarım.