İyilik, iyidir. Goodness is good
Sistemde dişli olmak bizi, biz olmaktan çıkarır mı!
Plutark'ın aktardığı Yunan efsanesine göre, Girit'ten muzaffer dönen Theseus'un gemisi Atina'da hatıra olarak uzun süre muhafaza edilir. Zamanla geminin tahtaları çürüdükçe yenileriyle değiştirilir. Öyle ki, bir gün geminin değiştirilmedik hiçbir parçası kalmaz. Bu durumda gemi hâlâ Theseus'un gemisi sayılır mı, yoksa başka bir gemi hâline mi gelmiştir? Gemi, antik filozoflar için tartışma konusu olur.
Bu paradoksu aklımızda tutarak devam edelim.
Sorumluluklar gereği yani bakmakla yükümlü olduğumuz insanlar için çalışırız. Sistem adaletsiz, acımasız hatta suistimal odaklı bile olsa.
İnsan elinden geleni yaptığında, kendi iç dengesine sahip çıkmış olur.
Atıyorum mühendissiniz hep tanıdıklara verilen dosyalara şahit oluyorsunuz. Ufak bir hedef koyar: 10 dosyadan bir tanesinin, hak edene verilmesine vesile olabilirsiniz ve bu yaptığınız iş, sizin kişisel bütünlüğünüz için anlamlıdır. Bu davranışı düzenli olarak artırdığınızda ne olur.
Manipülasyon suistimal odaklıdır. Zaaflarımız, zayıflıklarımız farkında olan kişi ve kurumlar tarafından manipüle edilir.
Unutmayalım insanın iyiliğe meyli vardır, hem de her koşulda.
Beğeni almaktan önemlidir, insanın kendi davranışını beğenmesi.
Keyifle okudum, keyifle okunsun.
Böyle kendi evreni olan yazarları sevmiyorum; benim için bir kitap ilk sayfasında başlamalı ve son sayfasında bitmeli.
Bu kitapta bu mümkün değil mesela. Yazarın ilmek ilmek işlediği evrene bir dalıp çıkmış oluyorsunuz eğer benim gibi sıfır bilgi, alaka ve önaraştırma ile okumuş iseniz.
Cthulhu da neymiş? Ya Mi-Go ve shoggothlar? Eskiler dedikleri kim ve o deli Arap'ın o sır gibi saklanan kitabında neler yazıyor olabilir ki.. Tüm bunlara hakim değilseniz ve merak da etmiyor iseniz bu kitap sizin için okuması çok zor ve sıkıcıdır.
Çok iyi bir konuyu harcamış gibi gelecektir. Gerçekten de öyle işin doğrusu. Kutup bölgesinde geçen bütün gerilim kitap ve filmlerin atası hatta esin kaynağıdır.
Değerlidir, saygın bir yeri vardır. Ama okunulmasa da olur
… +673
— Üçüncüsü ben hâkimim, sen mahkûm.
— Tuhaf şey!
— Darılma... Bugünkü kanun gereği bu.
— Bugünün kanun kadınlara evlilik hakkından başka bir şey sağlamıyor mu?
— Sağlıyor. Bazı göz boyayacak şeyler. Deyimimi hoşgör; yularınız daima erkeklerin elindedir.
— İstesem sizin bu hakimiyetinizden kurtulamaz mıyım?
— Kurtulursun. Fakat seni ben bıraksam babanın idaresine girersin. Baban olmasa erkek kardeşinin buyruğu altında kalırsın. Kucağında büyüttüğün oğlunun bile yönetimi altındasın.
Dejavu anlarına dikkat!
Kitap seven, bulduğu her fırsatı kitap okuyarak geçiren, kitapların değerini bilen herkese selamlar ve sevgiler.
Hala okumayanlar için mutlaka okunmasını tavsiye edeceğim. "Olasılıksız" harika bir kitap.
Hayatınız boyunca başınıza gelen hiçbir şey tesadüf değil, yaptığınız seçimlerin sonucu. Dahası sizin yapacağıniz seçimler başkalarının sonralarının da şekillenmesinde vesile.
David ve Jasper ikiz kardeşler. Jasper şizofren ve david kumar bağımlısı. Kitap, başlangıç sayfasından son sayfasına kadar elinizden bırakmadan okumak isteyeceğiniz kadar etkileyici. Yazarın kurgusu muazzam. Bilimden felsefeye, felsefeden matematiğe kadar her şeyin içinde olduğu müthiş bir kovalamacaya şahit olacaksınız. Ajanların da dahil olması ile daha da hareketlenen olaylar sizi sürüklüyor ve işin ilginç tarafı David için bir noktaya kadar sadece hayal ürünü kabul ediliyor her şey. Hayatınız boyunca hiç içinde bulunduğunuz ani daha önce yaşamışsınız hissine kapildığınız oldu mu? Ben çokça yaşarım bunu. Nedir bu?
Dejavu!
Hah işte o anlara çok dikkat etmeliyiz. Çünkü bu anlar seçim yapma fırsatımız olabilecek nadir anlardan biri olabilir.
az seçtiğiniz yolın ismi sevgi olmalıdır. sevgi terapiyi kaliteli kılar ve sevginin en üstün hale gelmesi sizin için hayat amacı olmalıdır. sevginin üstün yüce hale gelmesini sağlamak içinde benliğinizi genişletmelisiniz aynı anneniz gibi.
Barbarlar zamanı
Cem Uğur'la aynı yıllarda Diyarbakır'da öğrenciydik. Pek zarif mutevazi sevilen biriydi. O zamanlarda benim tanıdıklarım arasında edebiyatla öyküyle yazma çizme işiyle uğraşan bir kaç kişiden biriydi. Çoğunluk polikitayla ilgiliydi. Bu vesileyle kitap hepimizin dünyasının bir parçasıydı. Hemen hepimiz iyi okurduk. Ama öykü vs yazmayı kendine iş edinen bir o vardı desem abartı olmaz.
Araya uzun yıllar girdi. Bir daha hiç görüşmedik.
Bugün "Barbarlar Zamanı" kitabını bitirdim. Değişik duygular içindeyim. Yıllar sonra karşılaşmış gibi yüzümde büyük bir gülümseme ile kocaman kucaklamak geldi içimden.
Kitap Dersim'e dair. 1938 ile 1990'li (veya 2000'li) yıllar arasında gidip geliyor. Guzel bir kurgusu var. Çok ta iyi şekilde bağlanıp çözümleniyor ve bir çok soru ile bitiveriyor.
Elimizde kurgu bir roman var. Romandaki sorular ve boşluklar sizin Dersim'de ve ülkede olup bitenlere dair bildiklerinizle dolduruluyor.
Kitapta ironik /mizahi bir üsluba başarılı bir şekilde sıkça yer verilmiş.
Barbarlar Zamanı bu ülkede yaşanan ve kısmen unutulan acı olayların romanı... Bizim hikayemiz.
Ülkenin yakın tarihinin büyük olaylarının o ağırlıkta romanı yok maalesef. Elimizde çok kıymetli bir roman var bu anlamda.( Ki umarım daha çok yazılır. )
Hem bu iyi romanın hem yazarın kıymetini bilelim.
Okuyalım. Okutalım.
