Süleyman
@slymn89
Gün olur bu rüyadan ben de geçerim, o gün sen de bitersin...
104 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Aşık Veysel Şatıroğlu
Yıllarca aradım kendi kendimi
Hiçbir türlü bulamadım ben beni
Hayal mıyım rüya mı bilinmez
Hiçbir türlü bulamadım ben beni
İnsan mıyım mahluk muyum ot muyum
Ekilir biçilir bir nebat mıyım
Yoksa görünüşte bir sıfat mıyım
Hiçbir türlü bulamadım ben beni
Leyla mıyım Mecnun muyum çöl müyüm
Arı mıyım çiçek miyim bal mıyım
Köle miyim bir güzele kul muyum
Hiçbir türlü bulamadım ben beni
Varlığım yokluğum bir Veysel adım
Gök kubbede kalacaktır ses kadim
Elli üç yıl kendi kendim aradım
Hiçbir türlü bulamadım ben beni
gerçekten de çok kötü...
"Sevgili Herbert, durumumuz gerçekten çok kötü."
"Sevgili Handel," diyordu Herbert tüm içtenliğiyle, "inan lafı ağzımdan aldın; ne garip tesadüftür ki ben de tam aynı şeyi söylemek üzereydim."
Gerçek sevgi, koşulsuz bir adanmışlıktır, hakir görülmeyi önemsememektir, sorgusuz sualsiz itaat etmektir, kendi aklına ve tüm dünyaya karşı gelerek tüm kalbini ve ruhunu celladına vermektir - tıpkı benim yaptığım gibi!
Okur Takip Önerileri
Zaten yaşamımız boyunca en büyük zaaflarımız, en nefret ettiğimiz insanlar yüzünden açığa çıkar , keza yaptığımız en büyük kötülüklere onlar vesile olur.
Bir kitap okudu
198 syf.
·
Puan vermedi
·
3 günde okudu
Farkında mısınız, sahip olduklarınızın, başkalarının da işine yarayabileceği bir büyük sofradır yer yüzü? Çok mu zor, karşılıksız ve çekinmeden, bir kibrit tanesini, bir tutam tuzu ayırıp, bir kaya yarığına saklamak? Sonuna kadar tüketip, bitirmek yerine, ihtiyacımız kadarını alıp, geriye kalanını bizden sonrakilere birakabileceğimiz bir hayat... Gerçekten çok mu zor?
Belki de biricik mesele bu. Dünyanın bizimle birlikte kurulduğunu zannedip, kendimiz için sonsuz bir yaşam hayal etmek... Bu yüzden, bu kadar kalınlaştı derimiz. Bu yüzden dipsiz bir kuyuya dönmüş içimiz.
Ey zebaniler, ey korku tüccarları, ey kibir heykelleri, vicdan fakirleri, zalimler. Bırakın kuzuların önünü. Geçip gitsinler ırmağın öte yanına. Anneleri bulur kokusundan onları. Mutlaka bulur. Bırakın kucaklaşsınlar...
Kimse kimsenin çukurunu doldurmaz. Herkesin mezarı kendine.
Sığamadık yeryüzü sofrasına. Kibir denizinde boğulmuşuz da haberimiz yok. Değirmenimiz susmuş, unumuz bitmiş. Fırınlarımız da kararmış, kalplerimiz gibi. Artık burnumuzda sıcak ekmek kokusu yerine kan kokusu var...
Oğlum bu memlekette keçi etine koyun eti damgası basar, satarlar. Sen sonra uğraş dur ben keçiyim diye. Mühür koyun mührü. Artık koyunsun.
Tanrı biliyor ya, gözyaşlarımızdan utanmamıza hiç gerek yoktur; gözyaşları, katılaşmış yüreklerimizi kaplayan kirin pasın üzerine yağan bir yağmurdur.
paranın muzazzam gücü...
...Ne var ki patronunun karşımda el pençe divan durduğunu gören çocuğun da karşımda iki büklüm olduğunu gördüm ve böylelikle, paranın o muazzam gücünü ilk kez o an -manevi ağırlığıyla Trabb'in çırağının eğilip bükülmesine neden olduğunu gördüğüm o an- deneyimlemiş oldum.
"Kahpe dünya hamamda tas gibidir, dolaşır hep cenabet ellerde; felek ne zaman ne getirir bilinmez."
(Hemşo)
Bir kitap okudu
712 syf.
·
Puan vermedi
·
12 günde okudu
