“Onu kollarımın arasına alır almaz hissettiğim huzuru nasıl anlatmalı? Kalabalığın kafamın içinde dur durak bilmeden dolanan uğultusu, orkestranın tangırtısı ve şehrin iniltisi sandığım amansız gürültü, ondan uzak olmanın huzursuzluğuymuş yalnızca.”
Bir yerde okumuştum...
erkekler kızları ağlatınca, o kız susana kadar
melekler o erkeğe lanet okurmuş.
Belki de sevgi;
o seni ne kadar üzerse üzsün
asla ağlamamaktır......
(`•︵•)
Kendi kalemimden....