Ama son sözü söylemeyi, yazmayı, başlangıçsız olana, o şekilde kalması gerekene bir son belirlemeyi reddediyorum. Son ve başlangıç, bunlar zamanın bilmediği izlerdir.
Böylece Papalagi, yaşamı boyunca durup dinlenmeksizin koşuşturur durur. Yürümeyi, adım atmayı unutur, aramadan gelip bizi buluverin hedeflere doğru ilerlemenin mutluluğunu tadamaz.