"Felâh bulmadı bir türlü derd ü mihnetten
Ne türlü ateşe yanmış gönül muhabbetten
Müreccah olmalı divanelik bu hâletten
Ne türlü ateşe yanmış gönül muhabbetten"
"Ey sevgi dalımda ilk açan tomurcuk,
Kanımın akışını yenileştiren damar,
Gün rengi ışıkları sevda dolu akşamlar,
İçime yeni bir fecir gibi doğan çocuk."
"O gece gördüm, onun gözlerinde gördüm
Gün ne güzel doğarmış meğer açık denizde!
Onun saçları öğretti bana dalgayı,
Çalkalandım durdum rüyalar içinde."
"Fakat o kendisinde bulunan bu hâle gurur demiyor 'vakar' diyor ve inadı için de 'sebat diyordu. Vakar ve sebatın insanlığın hakikî meziyetlerinden olduğunu düşünüp böylece teselli buluyordu."