Beden zevkleri hiçbir zaman katıksız değildir ve hep karşılıkları olan acılarla yan yanadır. Açlık daha da güçlü olan olan yeme zevkinin karşısındadır. İnsan açlığı daha zorlu daha sürekli duyar. Çünkü, açlık zevkten önce doğar ve ancak onunla sona erer.
Tabiat dışı birçok şeylere insanlar saçma bir anlayışla zevk adını vermişler: Nesnelerin özünü değiştirmek kelimeleri değiştirmek ellerindeymiş gibi. Bu tabiata aykırı zevkler, mutluluğa götürmek şöyle dursun engel olurlar ona erişmemize. Onlara kapılanlar gerçek ve temiz zevkleri alamaz olurlar. Düşünceleri uydurma bir zevkin peşinde yolundan çıkar. Tabiatın tat vermediği, hatta içlerine acılık kattığı nice şeyler vardır ki, gerçekten, insanlar baş tacı etmiş, hayat için gerekli yüksek zevkler saymıştır onları. Oysa bunların çoğu hem özden kötü hem de kötü tutkulara sürükleyicidir.